بزرگنمايي:

پیام ویژه-به اعتقاد جامعه‌شناسان کاهش حس شادی و منجر به از بین رفتن سرمایه‌های اجتماعی می‌شود. همانطور که یک جامعه‌شناس در گفت‌و‌گو با «آرمان ملی» می‌گوید: احساس افسردگی جامعه در مواجهه با دوستان و دیدن مردم در مترو، اتوبوس، بازار و سطح جامعه کاملا مشهود است و نشان می‌دهد که آنها چقدر بی‌پناه هستند. امیر محمود حریرچی در ادامه خاطرنشان می‌کند: افسردگی مردم از جایی سرچشمه می‌گیرد که آنها احساس بی‌پناهی می‌کنند و براین باورند که هیچ‌ فردی در راس جامعه در قبال‌شان احساس مسئولیت ندارد و آنها حتی مسئولیت خطاهایشان را نمی‌‌پذیرند. همه این عوامل باعث شده که آنها برای آینده‌شان ناامید باشند. ناامیدی بدترین شرایطی است که یک جامعه با آن روبه‌رو می‌شود و باعث می‌شود سرمایه‌های اجتماعی فروکش کند.
آینده فرزندانمان چه می‌شود
وی در ادامه می‌افزاید: مردم به این باور رسیده‌اند که مسئولان کشور فقط زندگی خودشان را می‌بینند و فاصله بین مردم و مسئولان بیش از هر زمان دیگری افزایش پیدا کرده. وقتی ما به مسئولان رای می‌دهیم، اولین انتظار ما این است که آنها در جهت توسعه و پیشرفت کشور، رضایتمندی مردم از زندگی‌شان، عدالت و دسترسی به امکانات گام بردارند، اما با این شرایط چرا این روزها نسل‌های قبلی زیر لب از خود می‌پرسند که با وجود این گرانی‌ و بیکاری‌ها، آینده فرزندانمان چه خواهد شد. چرا مسئولان کشور وقتی نمی‌خواهند برای مردم قدمی بردارند و کمک حالشان باشند، آنها را تمسخر و تحقیر می‌کنند و این حالت تحقیرشدگی در چهره‌های مردم کاملا نمایان است. متاسفانه مسئولان ما حتی نمی‌خواهند در رابطه با شرایط امروز جامعه و اخبار افسار گسیخته شبکه‌های اجتماعی شفاف‌سازی کنند و این نشان می‌دهد که مردم غریبه هستند. حریرچی معتقد است که افسردگی شدید اجتماعی در میان مردم وجود دارد و خاطرنشان می‌کند: در گذشته ما افسردگی فردی داشتیم و حالا این افسردگی با توجه به اتفاقات اخیر به کل جامعه سرایت پیدا کرده و سرمایه‌های اجتماعی به خطر انداخته، بی‌تردید این امر را می‌توان در روابط مردم با یکدیگر به وضوح دید. واقعا نمی‌دانم در پاسخ به فردی که از من می‌پرسد حالت چطوره؟ چه پاسخ دهم. میزان نشاط و شادی در جامعه امروز ما به حداقل رسیده و از این مردم چطور انتظار داریم که کار و وظایف اجتماعی‌شان را به بهترین شکل انجام دهند.
چرا احساس شادی نداریم
در ادامه به سراغ یک روانشناس رفتیم و دکتر مینا منظوری به «آرمان ملی» می‌گوید: چهره‌های افسرده مردم در این روزها امری طبیعی است. مسائل مالی مانند تامین آب، غذا، هوا از نیازهای اولیه انسانی به حساب می‌آید و اگر تامین نشود، فرد نمی‌تواند به درجات بالاتر که شامل مسائل روحی و روانی می‌شود، فکر کند. یک فرد گرسنه قطعا شاد نیست و اگر این فرد را در ابعاد جامعه مورد بررسی قرار دهیم، قطعا جامعه‌ای که درگیر تامین نیازهای اولیه و در مواجهه با اخبار بد است، اصلا حال خوبی نخواهد داشت.وی در ادامه می‌افزاید: مردم ما با مشکلات دسته و پنجه نرم می‌کنند تا بتوانند نیازهای اولیه زندگی و معیشتی‌شان را تامین نمایند، در این شرایط نباید از جامعه انتظار شادی و نشاط داشت. از سوی دیگر شبکه‌های اجتماعی و انتشار اخبار بد همچون اختلاس‌ها باعث تشدید شرایط روحی و روانی مردم خواهد شد و ناامیدی به جامعه تزریق می‌کند. اخبار بد مانند اخبار اختلاس‌ها زمینه ساز ترویج مشکلات روانی در جامعه است و امروز هر کسی می‌خواهد برای ادامه زندگی‌اش حق شهروند دیگری را تضییع نماید. در این شرایط هر فردی در اولین اقدام به این فکر می‌کند که چطور نیاز خود و خانواده‌اش را تامین کند و بی‌تردید در این شرایط کسی حال خوب و احساس شادی نخواهد داشت.
عدم توجه به بهداشت روانی جامعه
این روانشناس در ادامه می‌افزاید: وقتی شادی و نشاط از مردم گرفته شود، عصبانیت و پرخاشگری جای آن را می‌گیرد. روان انسان آنقدر حساس است که به اعتقاد روانشناسان شما اگر صبح که از منزل خارج می‌شوید با مقداری زباله ببینید، این موضوع تا شب روی روان و اعصاب شما تاثیرمنفی خواهد گذاشت. حالا فکر کنید شنیدن این حجم از اخبار اختلاس، تبعات افزایش 200‌درصدی بنزین و ... که مستقیم در زندگی و معیشت ما تاثیرگذار خواهد، تا چه اندازه می‌تواند مخرب باشد. حال بد به جامعه می‌رسد و مانند بشکه باروت با یک جرقه عصبانی خواهید شد و درگیری و دعوا در جامعه افسرده به حد خود می‌رسد. وقتی مردم برای یک جای پارک خودرو به یکدیگر فحاشی و دعوا می‌کنند، نشان می دهد که حال خوبی ندارند. همه این عوامل بهداشت روانی جامعه که بسیار مهمتر از بهداشت جسمانی است را تحت تاثیر قرار داده و در آینده اثرات نامطلوبی را روی جامعه به جا خواهد گذاشت که جبران آن بسیار سخت است.