بزرگنمايي:

پیام ویژه - فرارو / متن پیش رو در فرارو منتشر شده و انتشار آن در آخرین خبر به معنای تایید تمام یا بخشی از آن نیست
به نظر می‌رسد "جنگ قدرت" درصداوسیما همچنان ادامه دارد. این جنگ قدرت باعث شده که کل مجموعه صداوسیما از یک مدیریت یک دست و واحد برخوردار نباشد. شبکه‌های مختلف میان گروه‌های و افراد پر نفوذ تقسیم شده اند. پست‌های مدیریتی نیز دچار این وضعیت اند.مسئولیت های حساس همچون بخش خبر و معاونت سیاسی در قبضه طرز تفکر خاصی است.
کمتر رسانه‌ای در دنیا خودش سوژه خبری رسانه‌های دیگر می‌شود، اما عملکرد صداوسیما ایران به گونه‌ای است که هر ماه سوژه‌های زیادی را تقدیم رسانه‌های دیگر می‌کند. در سه روز اخیر بحث داغ محافل خبری و رسانه‌ای سخنان جنجالی و عجیب سه کارشناس تلویزیون بوده است. محمد صادق کوشکی متهم به توهین به رخشان بنی اعتماد و باران کوثری، نادر طالب‌زاده متهم به نادیده گرفتن اهمیت سقوط هواپیمای اوکراینی و جانباختن ده‌ها تن از هموطنان است و زینب ابوطالبی متهم به نادیده گرفتن ابتدایی‌ترین حق شهروندان و یعنی حق زندگی در ایران است.
به گزارش فرارو، هر سه اظهارنظر جنجالی در شبکه افق صورت گرفته است، شبکه‌ای با رویکرد خاص سیاسی که پیشتر نیز جنجال‌های فراوانی ایجاد کرده بود.
انتقادات فراوانی از عملکرد شبکه افق و اظهارات سه کارشناس و مجری این شبکه مطرح است. صداوسیما به این انتقادات واکنش نشان داد. رنجبران، مدیرکل روابط عمومی سازمان صدا وسیما در این باره گفت که در برنامه‌های زنده، مسئولیت حرف‌هایی که کارشناسان می‌گویند، برعهده خودشان است.
او افزود: «سازمان صدا وسیما چنین اظهارنظر سخیفی را قبول ندارد و آن را خلاف موازین اخلاقی و در شرایط فعلی کشور می‌داند.»
تاکنون عبدالعلی علی عسکری و حتی معاونانش نسبت به اتفاقات رخ داده در صداوسیما واکنشی نشان نداده اند.
با وجود اینکه صداوسیما از مطرح شدن این سخنان اعلام برائت می‌کند، اما ناظران معتقدند این وضعیت ناشی از عملکرد مدیریت سازمان است. بهروز بهزادی روزنامه نگار و کارشناس رسانه معتقد است این اتفاقات ناشی از "مدیریت اشتباه" است.
به گفته او "اگر مسئولان رسانه‌ها متوجه اشتباهات خود نشوند باید منتظر تبعات تصمیم‌گیری‌های اشتباه و نگاه‌های شخصی و حزبی آنان در آینده‌ای نه چندان دور بود." بهروز بهزادی می‌گوید در شرایط کنونی باید تلاش همه رسانه‌های کشور بازگشت "اعتماد عمومی" باشد.
در همین راستا حسام‌الدین آشنا مشاور رییس جمهور و نماینده دولت در شورای نظارت بر صداوسیما در نامه‌ای به غلامحسین محسنی اژه رییس شورای نظارت بر صداوسیما به اتفاقات رخ داده در این سازمان اعتراض کرد.
آشنا درباره "سیاسی و جناحی شدن رسانه‌ای که باید ملی باشد و عملکرد غیرحرفه‌ای، سیاست‌زده و همراه با تحلیل‌های مغرضانه برخی مجریان صداوسیما "تذکر داد.
او در این نامه که واکنشی به برنامه‌های "شبکه افق و برنامه جهان‌آرا" بود گفت نگران از دست رفتن "سرمایه شهرتی" سازمان صداوسیما و به تبع آن "از دست رفتن اعتبار رسانه، اعتماد مخاطبان، تعداد و کیفیت مخاطبان و مرجعیت سازمان صداوسیما" است.
روزنامه ایران نیز روز گذشته تاکید کرد که نکته اصلی این است که "کار از دست رئیس خارج شده است. به نوشته ایران «آن‌ها که از نزدیک علی عسگری را می‌شناسند اذعان دارند که مختصات فکری و سیاسی او چندان سنخیتی با آنچه در بخش‌های سیاسی و بخصوص شبکه افق می‌گذرد ندارد و اساساً خود او جزو همان میانه رو‌هایی است که اگر قرار باشد حکم مجری شبکه افق اجرایی شود چه بسا جایی در صداو سیما نداشته باشد.»
پیشتر نیز علی مطهری نماینده تهران گفته بود: «آقای علی عسگری نماینده رسمی صدا و سیما در دولت است، ولی من فکر می‌کنم ایشان قدرت کافی ندارد و نماینده تام‌الاختیار نیست که در جلسات دولت شرکت می‌کند. می‌دانیم که بخش سیاسی و خبر صدا و سیما از جای دیگری دستور می‌گیرد و شاید کاری هم از دست آقای علی عسگری برنمی‌آید.»
عبدالعلی علی عسکری مدت هاست که کمتر به اتفاقات داخلی صداوسیما واکنش نشان می‌دهد. بیشتر مسئولیت این کار بر عهده معاونان اوست. علی عسکری ماه هاست که در سایه قرار گرفته و سکوت این روزهایش نیز ممکن است ناشی از همین موضوع باشد.
در ماه‌های اخیر بار‌ها گزارش‌هایی درباره احتمال استعفا و یا برکناری علی عسکری منتشر شده بود. حتی جانشینانی نیزبرای او معرفی شده بود، اما تاکنون این اتفاق رخ نداده است. با این وجود او تحت فشار‌های سنگین سیاسی نیزبوده است.
مرداد ماه امسال وحید جلیلی فعال فرهنگی اصولگرا و برادر سعید جلیلی در یادداشت‌های تندی به مدیریت سازمان انتقاد کرد. اومدعی شد "تیمی که نزدیک به سه دهه مناصب صداوسیما را بین خود دست به دست کرده‌اند و به طور کاملا اتفاقی همگی بچه‌های دو کلاس از یک دبیرستان در تهران دهه پنجاه‌اند."
وحید جلیلی از مدیریت "باندی" و "ناکارآمد" در صداوسیما انتقاد کرد. یادداشت‌های جلیلی با واکنش‌های زیادی همراه بود. در جبهه موسوم به نیرو‌های انقلاب اختلافاتی را ایجاد کرد. در همان زمان بود که باز هم زمزمه‌های استعفای علی عسکری مطرح شد، اما هیچوقت عملی نشد. پس از مدتی نیز وحید جلیلی و دوستانش انتقادات را متوقف و سیاست سکوت را در پیش گرفتند.
در تابستان اتفاق دیگری رخ داد که از برخی روابط و اتفاقات داخلی صداوسیما پرده برداشت. محمد سرافراز رییس سازمان صداوسیما پیش از علی عسکری کتاب خاطرات خود را منتشر کرد. کتاب ادعا‌های زیادی دارد که البته بسیاری از آن‌ها قابل تائید یا رد نیست، اما در تمام آن‌ها رد "جنگ قدرت" در صداوسیما واضح و آشکار است.
محمد سرافراز در سال 1393 با حکم رهبر معظم انقلاب به ریاست صداوسیما رسید، اما پس از یک سال و نیم جای خود را به عبدالعلی علی‌عسگری داد که یکی از معاونان برکنارشده توسط خود سرافراز بود.
سرافراز برکناری خود و جایگزینی علی عسکری را ناشی از اعمال نفوذ‌ها دانسته بود.
با توجه به این تاریخچه کوتاه در چند سال اخیر به نظر می‌رسد "جنگ قدرت" درصداوسیما همچنان ادامه دارد. این جنگ قدرت باعث شده که کل مجموعه صداوسیما از یک مدیریت یک دست و واحد برخوردار نباشد. شبکه‌های مختلف میان گروه‌های و افراد پر نفوذ تقسیم شده اند. پست‌های مدیریتی نیز دچار این وضعیت اند.مسئولیت های حساس همچون بخش خبر و معاونت سیاسی در قبضه طرز تفکر خاصی است.
شواهد نشان می‌دهد شبکه افق در اختیار طیفی از اصولگرایان است که در فضای سیاسی مشهور به "تندروی" هستند، بخش خبری 20:30 نیز شباهت زیادی به رویکرد‌های افق دارد. گفته می‌شود موسسه فرهنگی اوج که نزدیک به سپاه است بسیاری از برنامه‌های افق را می‌سازد.
شبکه سه سیما تحت مدیریتی فردی جوان و پر نفوذ یعنی علی فروغی سیاست‌های فرهنگی طیف دیگری از اصولگرایان را دنبال می‌کند، این طیف به جمعیت ایثارگران نزدیک است و تفاوت‌های اندکی با تیم "افق" دارد. مهمترین اقدام علی فروغی در دو سال اخیر حذف عادل فردوسی پور و تعطیلی برنامه نود بوده است.
شبکه‌های دیگر صداوسیما نیز به همین ترتیب هر کدام در حوزه نفوذ گروه‌ها و افراد دیگری هستند. به این ترتیب می‌توان نتیجه گرفت عبدالعلی علی عسکری سازمانی را مدیریت می‌کند که هر بخشی از آن زیر نفوذ یک گروه است، کنترل و هماهنگ سازی این گروه‌ها با توجه به اختلاف دیدگاه‌ها و جنگ قدرت میان آن‌ها کار سختی است. این جاست که می‌توان این تحلیل که کار از دست علی عسکری خارج شده است، را پذیرفت.