بزرگنمايي:

پیام ویژه - عقاب در قفس، کلاغ‌ها در آسمان
سایز متن الف الف
لینک کوتاه در کلیبرد کپی شد! http://akhr.ir/6070904
k ١٢
٨
ایران ورزشی / متن پیش رو در ایران ورزشی منتشر شده و انتشار آن در آخرین خبر به معنای تایید تمام یا بخشی از آن نیست
احسان محمدی/ محمد دادکان در برنامه ورزش و مردم حاضر شد و مثل همیشه حرف‌هایی زد که برای تیتر شدن در رسانه‌ها فوق‌العاده است. او بعد از نزدیک به 15 سال هنوز از محمد علی‌آبادی دلخور است. از آن رفتار عجیب در جام جهانی 2006 که دادکان را برکنار و زمینه تعلیق فوتبال ایران را هموار ساخت. بعد از آن اتفاق دادکان به یک منتقد تمام وقت تبدیل شده که هر وقت در رسانه‌ها فرصت پیدا می‌کند به نقد ساختار فوتبال و رؤسای فدراسیون فوتبال می‌پردازد. او در گفت و ‌گوهایش هم خاطره و حکایت می‌گوید و هم به ساختار برنامه‌ها مشکوک است؛ اینکه در گوشی به مجری‌ها می‌گویند صحبت‌های او را کوتاه کنند یا زودتر برنامه را به پایان برسانند. دادکان در ورزش و مردم هم ضمن تعریف از سلامت پیمان یوسفی که وارد دلال‌بازی‌های معمول فوتبال ایران نشده، باز همین دو نکته را گفت. مثل مار گزیده‌ای شده که به هر ریسمان سیاه و سفیدی مشکوک است. به هر سلام و لبخندی. اما او در این برنامه ضمن درخواست از نامزدهای ریاست فدراسیون فوتبال که بروند جلوی آیینه و به قامت خودشان نگاه کنند که کی هستند، از کجا آمده‌اند و چه کمکی می‌توانند به فوتبال بکنند حکایت عقاب گرفتار در قفسی را تعریف کرد که از او می‌پرسند آیا از بودن در قفس ناراحت است؟ عقاب جواب می‌دهد: از اینکه در قفس هستم ناراحت نیستم ولی از اینکه می‌بینم کلاغ‌ها پرواز می‌کنند ناراحتم!
ما عموماً خودمان را عقاب‌هایی می‌دانیم که از دیدن اوج گرفتن کلاغ‌ها رنج می‌بریم، تقریباً 83 میلیون ایرانی خود عقاب‌پندار داریم و مشخص نیست آن کلاغ‌ها دقیقاً چه کسانی هستند. از این منظر آقای دادکان هم مثل هر ایرانی دیگری احتمالاً احساس می‌کند عقابی است که شانس حضور در این رقابت را ندارد و مجبور است همانطور که در قفس نشسته به پرواز کلاغ‌ها نگاه کند. مهدی تاج هم شاید ته دلش فکر می‌کند عقابی است که گرفتار بیماری شده و حالا باید در قفس نظاره‌گر پرواز کلاغ‌ها باشد! این کلاغ و عقاب‌بازی در هنر و سیاست و دانش و ... هم وجود دارد. کافی است به اخبار و حواشی جشنواره فیلم فجر نگاه کنید. دادکان در این برنامه ابتدا گفت مدیریت فوتبال ایران از مدیریت یک دبستان ساده‌تر است و در آخر برنامه اما عنوان کرد که کار بسیار سختی است و هر کسی نمی‌تواند از پس آن بر بیاید! او مردی مو سفیدکرده در ورزش ایران است. زمانی که سکاندار فدراسیون فوتبال بود هم البته مورد نقد قرار می‌گرفت و اینطور نبود که ما با دادکان قهرمان جام ‌جهانی شده باشیم. مثل هر مدیر دیگری زحمت‌هایی کشیده. کمی کمتر، کمی بیشتر و کارنامه‌ای قابل نقد داشت. در مواردی قابل تحسین و گاهی هم معمولی و بد. اینجا قصد وزن‌کشی کارنامه دادکان، علی کفاشیان یا مهدی تاج نیست، هدف این نگاه عقاب-کلاغی غالب در جامعه است که هر روز ما را در جنگ فرشته و شیطان یا سیاه و سفید چنان گرفتار می‌کند که مدام در پی پایین کشیدن کلاغ‌ها و پرواز دادن عقاب‌ها هستیم اما بعد از مدتی می‌بینیم همان عقاب‌ها به کلاغ تبدیل شده‌اند و باز باید آنها را پایین بکشیم و ... تا زمانی که این نگاه غالب است، ما پیش نمی‌رویم، فرو می‌رویم!