بزرگنمايي:

پیام ویژه - آرمان ملی / متن پیش رو در آرمان ملی منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست
با توجه به نزدیک‌تر شدن به ایام انتخابات، حرف و حدیث‌های مختلفی پیرامون آن به گوش می‌رسد. از یک سو اصولگرایان با تفرقه دست و پنجه نرم می‌کنند و بعید به نظر می‌رسد بتوانند به لیست واحدی برای انتخابات مجلس شورای اسلامی در تهران برسند و از سوی دیگر اصلاح‌طلبان تصمیم به تهیه لیست و معرفی نامزدها را به احزاب واگذار کردند. این واگذاری مسئولیت سبب شده است تا همچون جبهه اصولگرایان در جبهه اصلاحات نیز نظرات مختلفی مطرح شود. برخی معتقدند باید از فرصت عدم ورود نامزدهای اصلاح‌طلب به جریان انتخابات مجلس استفاده کرد و صرفا به بازسازی بدنه اصلاحات پرداخت تا شکاف میان مردم و جریان اصلاحات کنار رود و برخی نیز معتقد هستند که این عدم ارائه لیست به‌زودی سبب پشیمانی خواهد شد و برای مثال به دستاوردهایی همچون تصویب FATF در مجلس اشاره می‌کنند و آن را در صورت عدم وجود نمایندگان جریان اصلاحات در مجلس غیر قابل دسترس می‌دیدند. مجموعه این مباحث و حساسیت این روزهای منتهی به انتخابات مجلس شورای اسلامی، «آرمان ملی» را بر آن داشت تا گفت‌وگویی با حجت‌الاسلام احمد مازنی، نماینده عضو فراکسیون امید مجلس داشته باشد که در ادامه می‌خوانید::
فضای انتخابات آتی و تدارکات جریان‌های مختلف برای آن را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
در هر شرایطی بهترین راه برای برون رفت از مشکلات و بحران‌ها تکیه به عقلانیت، گفت‌وگو و مراجعه به صندوق رای است. در شرایط کنونی که در عرصه بین‌الملل و به خصوص از سوی ترامپ به کشور ما فشار حداکثری وارد می‌شود، باید آن را با مشارکت حداکثری پاسخ دهیم. با رای دادن است که می‌توان به این رفتار ظالمانه و غیر منطقی ترامپ پاسخی منطقی داد. هر چند که مشارکت حداکثری لوازمی دارد که یکی از آن لوازم اعتماد مردم به برگزارکنندگان است. یکی دیگر از ابزار مورد نیاز وجود گزینه‌های متعدد و افکار مختلف در عرصه انتخابات است تا مردم احساس کنند با رای خود می‌توانند سرنوشت کشور را تغییر دهند. اصل سیاست ورزی این است که کسی با صندوق رای نباید قهر کرد. باید به روش بزرگانی همچون آیت‌ا... هاشمی رفسنجانی در این زمینه عمل کرد. آن زمان که ایشان رد صلاحیت شدند، با صندوق رای قهر نکردند و زمینه را برای مشارکت حداکثری مردم فراهم کردند. بنابراین احزاب و تشکل‌ها و به خصوص افرادی که صلاحیت آن‌ها تایید نشده است به نظر من در چنین شرایطی نباید پشت مردم را خالی کنند و مردم را در یک میدان سخت تنها بگذارند. مردم نیز بین گزینه‌های موجود آن کسی را که به یک گزینه مطلوب نزدیک‌تر است انتخاب کنند و احزاب نیز گزینه‌های مطلوب‌تر را از بین افراد راه یافته به انتخابات به مردم معرفی کنند. در این عرصه جبهه اصلاحات عنوان کرده است که لیستی ارائه نمی‌دهد و این امر را به احزاب و استان‌ها واگذار کرده است. با وجود این شرایط، احزاب کار دشوارتری خواهند داشت اما هم در تهران و هم در استان‌ها باید به رسالت خود عمل کنند. باید تلاش کرد تا اعتماد مردم دوباره جلب شود و به پای صندوق‌های رای بیایند و من معتقد هستم مردم نیز بار دیگر همت خواهند کرد و به پای صندوق‌های رای خواهند آمد.
آیا عدم ارائه لیست را رفتاری اصلاح‌طلبانه و صحیح می‌دانید؟
در مواردی به اعتماد مردم لطمه وارد شده است که مهم‌ترین آن‌ها در ماه‌های گذشته رقم خورد و مردم انتظار این رفتارها را نداشتند و در این برهه شاید تاثیر بر آمدن پای صندوق‌های رای بگذارد. در این شرایط ندادن لیست و معرفی نکردن کاندیدا مشکلی را حل نخواهد کرد و قطعا در هفته اول پس از انتخابات منجر به پشیمانی خواهد شد و کسانی که در راستای انتخابات مجلس تلاش نکرده‌اند، حسرت خواهند خورد. بنابراین احزاب باید این فرصت را مغتنم شمرده و در راهنمایی مردم در انتخاب اصلح کوشا باشند. جبهه اصلاحات باید در حوزه‌هایی که نامزد به اندازه کافی دارد با انسجام بیشتری عمل کند و در حد مقدور لیست دهند. جریان اصولگرایان هم در خود انسجام لازم را ندارد و در معرفی افراد منتسب به خود با مشکل بزرگی مواجه است. به نظر من اگر می‌خواهیم در راستای توسعه کشور قدم برداریم باید هم جریان اصلاحات و هم جریان اصولگرا به سمت تحزب گام بردارند. در شرایطی که نتوانسته‌ایم جریان حزبی انتخابات را در کشور گسترش دهیم حداقل باید به گونه‌ای رفتار کنیم تا جناح‌های حاضر در کشور تنور انتخابات را داغ‌تر کنند و به سمت یک دوقطبی انتخاباتی پیش روند تا مردم نیز رغبت حضور در انتخابات را داشته باشند. اصلاح‌طلبان باید به سمت یک لیست واحد حرکت کنند و با تمام قدرت در این عرصه حاضر شوند.
در شرایطی که مردم از عملکرد جریان اصلاحات در مجلس گذشته رضایت ندارند چه راهکاری پیشنهاد می‌شود؟
برخی از این نارضایتی‌ها ریشه در سال 84 و اتفاقات پس از آن دارد. غفلت اصلاحات در آن سال سبب شد تا پوپولیسم بر کشور حاکم شود. در سال‌های بعد از آن اختلاف سیاسی دو جناح منجر به یک بازی باخت-باخت بین نیروهای کشور شد. این روند ادامه پیدا کرد تا اینکه جریان اصلاحات مجبور شد در دهه نود با اصولگرایان معتدل ائتلاف کند و این ائتلاف هم نتایج خوب و هم آثار زیانباری در پی داشت که آثار زیانبار بیشتر خودنمایی کرد. از سوی دیگر عملکرد خصمانه ترامپ در قبال برجام نیز عاملی شد تا فشار بر کشور و مردم بیشتر و به دنبال آن شکاف بین مردم و مسئولان بیشتر شود. در وهله اول باید تمام تمرکز اصلاح‌طلبان بر انتخابات باشد و در کنار آن به نقد عملکرد گذشته نیز بپردازند و شکاف میان خود و مردم را از بین ببرند. بعد از انتخابات نقد درون گفتمانی یک لازمه و نیاز امروز عرصه سیاست در کشور است.