بزرگنمايي:

پیام ویژه - به گزارش ایسنا، برنا نوشت: «دیابت نوع اول و دوم، فشار خون و کلسترول بالا تقریباً بر تمام سلول‌های بدن اثر می‌گذارند؛ از جمله گوش‌ها. ارتعاش سلول‌های ریزمویی در گوش‌هایتان، پیام‌هایی درباره آن چه شنیده‌اید، به مغزتان ارسال می‌کنند اما این سلول‌ها نیاز به جریان خون مناسب دارند. همه‌ این سلول‌های مویی توسط مویرگ‌های بسیار ریز تغذیه می‌شوند. اگر هرگونه مشکلی در جریان خون به وجود بیاید، این سلول‌های ریز رشد نخواهند کرد. مثلاً کسانی که دیابت دارند، دو برابر بیشتر از بقیه در معرض مشکلات شنوایی هستند.
سشوار
سشوار نزدیک سرتان می‌تواند 85 دسیبل یا بیشتر نویز وارد گوشتان کند. مکرراً و طولانی‌مدت قرار گرفتن در معرض صداهای بالاتر از 85 دسیبل باعث می‌شود که شما در معرض خطر ناشنوایی قرار بگیرید. صدای بلند سشوار که در روتین زیبایی‌تان قرار دارد می‌تواند به شنوایی‌تان آسیب بزند. هر چه بیشتر و طولانی‌مدت‌تر از سشوار استفاده کنید، بیشتر احتمال دارد که به شنوایی‌تان آسیب بزنید. شاید سشوار فوراً به گوش‌هایتان آسیب نزند اما حتماً به مرور زمان این اتفاق خواهد افتاد.
ارتعاش سلول‌های ریزمویی در گوش‌هایتان، پیام‌هایی درباره آن چه شنیده‌اید به مغزتان ارسال می‌کنند اما این سلول‌ها نیاز به جریان خون مناسب دارند. همه‌ این سلول‌های مویی توسط مویرگ‌های بسیار ریز تغذیه می‌شوند. اگر هرگونه مشکلی در جریان خون به وجود بیاید، این سلول‌های ریز رشد نخواهند کرد.
صدای بلند موسیقی
حتماً تجربه‌اش را دارید که بعد از یک کنسرت پُر سر و صدا به خانه برگشته‌اید و صدای زنگ در گوشتان احساس کرده‌اید. اما صدای بلندی که از هدفون وارد گوش‌هایتان می‌شود هم می‌تواند به شنوایی‌تان آسیب بزند. هدفون‌هایی که وارد گوش می‌شوند از هدفون‌هایی که روی گوش قرار می‌گیرند مضرتر هم هستند زیرا وارد کانال گوشتان می‌شوند و اگر صدا را بالا ببرید تا سر و صدای محیطتان را نشوید، شرایط خطرناک‌تر هم خواهد شد. صدای موسیقی را زیر 60 درصد نگه دارید تا به گوش‌هایتان آسیب نزنید.
صدای بلند موسیقی در باشگاه ورزشی شاید به تمرینات‌تان قدرت و انرژی بدهد اما به ضرر شنوایی‌تان نیز هست. اگر از کلاس ورزش‌تان بیرون آمدید و گوش‌هایتان صدا می‌کردند، نشان می‌دهد به شنوایی‌تان آسیب زده‌اید. اگر در خانه ورزش می‌کنید هم نباید صدای موسیقی را خیلی بلند کنید.
فرار از چکاپ سالیانه
بیشتر آسیب‌های شنوایی از آسیب‌های تدریجی به گوش داخلی ناشی می‌شوند، اما انسداد داخل گوش قابل درمان است. طی چکاپ سالیانه، پزشک باید داخل گوشتان را از جهت تجمع جرم و واکس گوش بررسی کند. اگر از معاینه‌ سالیانه‌تان فرار کنید، جرم تجمع یافته در گوشتان، شنوایی‌تان را محدود خواهد کرد. البته بعد از عوارضی مانند عفونت سینوسی یا آلرژی نیز باید سلامت گوش‌های خود را چک کنید. دستکاری کردن گوش و استفاده از گوش پاک‌کن به پرده گوشتان آسیب می‌زند.
برخی داروها
افت شنوایی می‌تواند از عوارض جانبی دارو باشد. بعضی از داروهای مدر برای بیماری قلبی، شیمی‌درمانی و آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توانند به گوش‌هایتان آسیب بزنند. درست است که لازم است دارویی را که پزشک برایتان تجویز کرده مصرف کنید اما باید در مورد عوارض جانبی و دوز مناسبتان با پزشک حرف بزنید. دوز بالای خیلی از آنتی‌بیوتیک‌ها می‌تواند خطرناک باشد.
مسکن‌های بدون نسخه
حتی داروهای مسکنی که بدون نسخه‌ پزشک تهیه می‌کنید، مانند آسپیرین و ایبوپروفن، در دوزهای بالا می‌توانند مضر باشند. هرگونه آسیب شنوایی یا تینیتوس ناشی از مصرف مسکن معمولاً موقتی است اما گاهی عوارض جانبی آن دائمی‌اند. آسپیرین‌بچه تا زمانی که با دوز مشخص به طور منظم مصرف شود، خطری برای شنوایی‌تان نخواهد داشت.
تب بالا
دمای بالای بدن می‌تواند به عصب‌های گوش داخلی آسیب بزند، چه به دلیل التهاب و چه به خاطر کمبود اکسیژن. اگر اکسیژن کافی به عصب‌هایتان نرسد، عصب‌ها تخریب شده و آن‌ طور که باید عمل نمی‌کنند.
لوازم برقی آشپزخانه
ابزارهای پُرسر و صدای آشپزخانه مانند مخلوط‌کن و آسیاب قهوه می‌توانند به مرور زمان به شنوایی‌تان آسیب بزنند. سرآشپزهایی که ساعات طولانی در آشپزخانه کار می‌کنند باید از محافظ گوش استفاده کنند. البته اگر خیلی کم از دستگاهی مانند مخلوط‌کن استفاده می‌کنید، مثلاً 10 ثانیه در هفته، جای نگرانی نیست.
ابزارهای برقی
ماشین چمن‌زنی، دریل، بیل مکانیکی و ... فقط باعث سردرد نمی‌شوند بلکه به شنوایی‌تان نیز لطمه می‌زند. اگر کارتان طوری است که مجبورید مدام این صداها را تحمل کنید، باید حتماً از گوش‌هایتان محافظت نمایید. گوش بند معمولی انتخاب خوبی نیست. در عوض، گوش‌بندهای مناسب از ابزارفروشی تهیه کنید که مستقیماً روی گوش‌هایتان قرار می‌گیرند و به‌ راحتی می‌توانید آنها را بگذارید و بردارید.
حمل و نقل عمومی
وسایل حمل و نقل عمومی می‌توانند بسیار پُرسر و صدا باشند. هر روز در مسیر رفت و برگشت کارتان، اگر مجبور باشید نیم ساعت در اتوبوس یا قطار بنشینید، به گوش‌هایتان آسیب خواهید زد. ضمناً صدای آژیرهای آمبولانس و پلیس و... که از کنارتان رد می‌شوند نیز به اندازه کافی بلند و گوشخراش هستند تا به شنوایی‌تان آسیب بزنند. در چنین مواقعی گرفتن گوش‌ها اصلاً کار احمقانه‌ای نیست، بلکه بسیار هم خوب است!»
انتهای پیام