بزرگنمايي:

پیام ویژه - علی مطهری در گفت‌وگویی درباره‌ چالش‌ها و آینده‌ نظام صحبت کرد. او در این گفت‌وگو به نکات زیر اشاره کرد:
• هر وقت استیضاحی داشته باشیم آقای لاریحانی می گوید که او از محتوای سخنان رهبری احساس کرد که او مخالف این طرح یا استیضاح است؛ خب علنا اعلام کنند اما نمی کنند و می خواهند بگویند رهبری دخالتی ندارد اما امروز ولی فقیه در تمام جزئیات دخالت می کند؛ مثلا در استیضاح وزیر کشور که یکی از مقصران حوادث آبان است، آقای لاریجانی به استناد توصیه رهبری گفتند این استیضاح به صلاح نیست؛ بهتر است رهبری اگر نظری دارند از طریق شورای نگهبان اعمال کنند و طرح یا مصوبه مجلس را در آنجا رد یا تایید کنند و این حق قانونی او است. این که می گویند از بیت گفته اند حتی معلوم نیست نظر کیست ممکن است یک نفر از بیت یک نظری بدهد این که نمی شود نظر رهبری؛ در مجلس هم آقایان لاریجانی و عارف همیشه می گویند با بیت هماهنگ اند؛ اما نمی گویند با چه کسی؛ گاهی حتی رهبر و نهادهای بیرون از مجلس نظری درباره مساله ای ندارند اما برخی افراد برای خودشان محدودیت ایجاد کرده و می گویند اول ببینیم نظر رهبری چیست.
• از لاریحانی خواستم برویم با رهبری صحبت کنیم که بالاخره مجمع و مجلس در کار یکدیگر دخالت نکنند مصوبات مجلس فقط در شورای نگهبان باید بررسی شوند نه جای دیگر و رهبری هم در چارچوب اصل 110 باید دخالت کند نه بیشتر اما گفتند چون آیین نامه مجمع را رهبری تایید کرده پس قانونی است و لاریجانی گفت نه؛ آقایان اصلا مجلس را در حدی نمی بینند که بخواهد با رهبری صحبت کند.
• در نوفل لوشاتو قرار این بود کمونیست ها هم آزاد باشند و تظاهرات برگزار کنند، مرحوم‌مطهری گفت حتی احزاب غیر اسلامی آزادند.
•‌ تعصب و این که مخالفان باید حذف شوند تا انقلاب زنده بماند غلط است؛ برای نمونه در ماجرای قتل های زنجیره ای قاتلان فروهرها در دادگاه می گفتند ما از این کارها زیاد کرده ایم نمی دانیم چرا به دادگاه آمده ایم به ما می گفتند سوژه مشخص است و بروید کار فلانی را تمام کنید و ما می رفتیم!
•‌ اگر واقعا دنبال حکومت (امارت) اسلامی هستند علنا اعلام‌کنند و اتفاقا قدرت یکدست شود تا تکلیف مشخص شود؛ دایمی نه اما موقتا موثر خواهد بود، به هرحال عده ای که مخالف برجام و fatf هستند و مرتب کارشکنی و لج بازی می کنند و باعث شکست برجام و منزوی شدن کشور شده اند قدرت را به دست گیرند تا تکلیف مشخص شوند؛ با شعار که نمی شود کشور را اداره کرد.
•‌ دور بعد حتی رئیس جمهور هم مستقیم از طرف رهبری انتخاب شود؛ چون این ها قدرت نظامی اقتصادی و رسانه ای دارند و هر دولت منتخبی را به زانو در می آورند و اجازه نمی دهند غیر از خودشان کسی حضور داشته باشد و نتیجه هم می شود وضعیت دودستگی و دو قطبی امروز کشور.
• راه شورایی بودن رهبری باید باز باشد. طبق قانون مجلس خبرگان باید بر بقای شرایط رهبری مانند عدالت نظارت کند اما می بینیم کارخاصی انجام‌نمی دهد و فقط به دولت تذکر می دهد.
• با‌ روش های فعلی تصور خوبی از آینده ندارم؛ مجلس و دولت باید جایگاه خود را داشته باشند، نظامی ها وارد سیاست و اقتصاد نشوند؛ مجلس خبرگان جایگاه خود را داشته باشد و اگر جایی نیاز است از رهبری سوال کنند یا به او تذکر دهند.
•‌ برخی از رهبر موجودی ملکوتی می‌سازند که اصلاً کسی حق ندارد از او انتقادی کند. در حالی که نباید این طور باشد.متأسفانه الان به این سمت می‌رویم که از ولایت فقیه بت بسازیم. ما نه از امام، نه از شهید مطهری که اگر بود ولی فقیه می‌شد، نه از رهبر فعلی و نه از رهبر آینده نباید بت بسازیم. اگر بخواهیم به این راه برویم به جایی نخواهیم رسید.
•‌ اگر در 96 رئیسی انتخاب شده بود این قدر لجبازی نمی شد هم با آمریکا مذاکره می شد هم fatf تصویب می شد؛ آن ها از لج روحانی و اصلاح طلبان مخالفت می کنند؛ کار را به دست خودشان دهید مشکل را حل می کنند؛ اسمش را هم خواهند گذاشت مصلحت و چرخش عزت مدارانه.
•‌ بگذارید این مشکل را حل کنند هر چه بیشتر لج کنند بدتر و منزوی تر می شویم؛ آن ها فقط می خواهند رقیبشان نباشد ممکن است پرونده ایران به شورای امنیت برود و کار سخت تر شود؛ این ها برایشان صلاح و مصلحت کشور مهم نیست این ها فقط می خواهند قدرت را در دست بگیرند؛ اداره کشور بر اساس عقلانیت نیست فقط لج و لجبازی حاکم است.