بزرگنمايي:

پیام ویژه - دفاع مقام رهبری از آملی لاریجانی باعث ‌ایجاد دوگانگی در میان فعالان جریان اصولگرا (به‌ویژه) در توییتر شد. از طرف دیگر خود آملی لاریجانی نیز بعد از مدتها از لاک سکوت خارج شد و‌ جان تازه‌ای گرفت. او در نامه‌ای حس و حال نویسنده به خوبی از لابلای سطرهایش هویداست از سوء استفاده از حرفهایش سخن گفته و بار دیگر بر حقوق طبری تاکید میکند. در این میان تکلیف کسانی چون حسن عباسی روشن نیست. آیا توبه خواهند کرد؟
در جریان مدعی انقلابیگری کسانی به دنبال محاکمه آملی لاریجانی بودند که با سخنرانی رهبری به ناچار تغییر موضع دادند. برخی کاربران مدعی انقلابی‌گری این سخنان را اتمام‌حجت با کسانی دانستند که در جبهه انقلاب با محوریت زمینه‌چینی محاکمه آملی لاریجانی در حال فعالیت بودند. برخی از کاربران دیگر حتی خواستار عذرخواهی برخی از نیروهای خودی به خاطر بیان نظراتی درباره لزوم محاکمه و نقایص موجود در عملکرد آملی لاریجانی شدند.
همچنین استفاده از کلماتی نظیر «بزرگ»، «پاک دست» و «انقلابی» نیز که از سوی رهبری درمورد آملی‌لاریجانی به کار رفت آنها را به بن‌بست رساند. چراکه پیشتر امثال حسن عباسی نظر این‌جریان را صراحتا گفته بودند. حسن عباسی حتی گفته بود «نظام» باید خجالت زده شود با این رییس قوه. او می‌گفت «در پرونده طبری آملی لاریجانی باید در جایگاه متهم بشیند» و «نظام باید خجالت زده باشه از اینکه زیرگوش رییس قوه قضاییه یک زالویی بوده که فساد را به جامعه پمپاژ میکند.»
در این شرایط آملی لاریجانی بعد از دفاعیه رهبری دست به نامه شد و گفت که «این‌جانب قبلاً گفته‌ام و یک‌بار دیگر به محضر جنابعالی عرض می‌کنم که هیچ‌گاه از هیچ فرد فاسدی حمایت نکرده و نخواهم کرد. کلامی از بنده را مستند قرار داده‌اند که هیچ دلالتی برخلاف آنچه گفته‌ام ندارد. اگر اتهامی به کسی متوجه است، دستگاه قضایی باید با معیارهای قانونی و شرعی بدان رسیدگی کند، این وظیفه دستگاه قضایی و حق عمومی است.»
حالا روشن نیست آیا امثال حسن عباسی توبه کرده و از آملی لاریجانی عذرخواهی میکنند؟ یا همچنان برنظرخود پافشاری کرده و نظر رهبری را رد میکنند؟ حالت سوم این است که مخالف نظر رهبری باشند اما در ظاهر سکوت کنند.