بزرگنمايي:

پیام ویژه - زومیت / برنامه‌های گوگل برای افزایش نرخ به‌روزرسانی به نسخه‌های جدید اندروید تقریبا موفق بوده‌اند و اندروید 10 اکنون سریع‌ترین نرخ به‌روزرسانی را دارد.
گوگل در یک پست وبلاگی جزئیات پیشرفت‌های اخیر در بهبود سرعت به‌روزرسانی در اکوسیستم اندروید را شرح داد. اهالی مانتین ویو از سال‌ها پیش تلاش می‌کنند تا با ماژولار کردن سیستم‌عامل موبایلی خود، روند به‌روزرسانی آن را ساده‌تر کنند. تمام تلاش‌ها با این هدف انجام می‌شود که تولیدکننده‌های موبایل، نسخه‌های جدید اندروید را زودتر به دست مشتریان برسانند. ظاهرا تلاش‌های گوگل به موفقیت رسید‌ه‌ و اندروید 10 اکنون سریع‌ترین نرخ نوسازی را در میان نسخه‌های موجود دارد.
هریک از نسخه‌های قبلی اندروید، بهبودهای قابل‌توجهی را در سطح بالا در سیستم‌عامل به‌همراه داشته‌اند. اندروید 8 با Project Treble معرفی شد که سیستم‌عامل اصلی را از بخش پشتیبانی سخت‌افزاری جدا کرد. همین رویکرد باعث شد تا اندروید در روندی ساده‌تر در دستگاه‌های گوناگون نصب و اجرا شود. در اندروید 9 پای، توسعه‌ی Treble وارد فاز جدی‌تر شده و Generic System Images ارائه شد. این قابلیت جدید، نسخه‌هایی اولیه از اندروید را ارائه می‌کرد که روی تمامی دستگاه‌های هماهنگ با Teble قابل نصب و اجرا بودند. اندروید 10 با قابلیتی جدید به‌نام Project Mainline معرفی شد که نوع جدیدی از فایل‌های APEX را ارائه می‌کرد. این فایل‌ها به‌صورت اختصاصی برای قطعات سیستمی سطح پایین قابل به‌روزرسانی طراحی شده بودند که ازطریق پلی استور توزیع می‌شدند.
مراحل فورک کرنل لینوکس برای اندروید
گزارش اخیر گوگل نشان می‌دهد که تمامی برنامه‌های بالا برای بهبود به‌روزرسانی سیستم‌عامل، موفق بوده‌اند. گوگل در پست وبلاگی می‌گوید که اندروید 10 به‌لطف همین قابلیت‌ها سریع‌ترین نرخ نصب و به‌روزرسانی را ثبت کرد و پس از گذشت تنها 5 ماه از رونمایی در 100 میلیون دستگاه نصب شد. آماری که سرعت نصبی 28 درصد سریع‌تر از اندروید پای را نشان می‌دهد.
اندروید 10 پس از گذشت 300 روز از زمان عرضه، روی 400 میلیون دستگاه نصب شده است که آمار مناسبی به شمار می‌رود. گوگل سال گذشته گفته بود که 2/5 میلیارد دستگاه فعال مجهز به سیستم‌عامل اندروید در بازار وجود دارد. درنتیحه آمار 400 میلیون دستگاه یعنی 16 درصد از دستگاه‌های موجود، به نسخه‌ی 10 مجهز شده‌اند. مقایسه‌ی اعداد و ارقام نشان می‌دهد که نرخ نصب و به‌رورزسانی اندروید از Oreo به Pie و اندروید 10، مسیر رشد را طی کرده است.
مرحله‌ی بعدی برای بهبود به‌روزرسانی‌های اندروید از مسیر کرنل لینوکس می‌گذرد. اهالی مانتین ویو باید در مسیر توسعه‌ی کرنل پرتابل‌تری از لینوکس تلاش کنند که جایگزین کرنل کنونی با فورک‌های متعدد شود. کرنل فعلی لینوکس ساختاری اختصاصی و متمرکز بر دستگاه هدف دارد که هر گوشی اندرویدی باید از نسخه‌ای منحصربه‌فرد از آن استفاده کند. آخرین بار در سال 2019 و با عبارت Generic Kernel Image یا GKI از برنامه‌های توسعه‌ای برای پرتابل شدن کرنل لینوکس صحبت شد. هدف نهایی، توسعه‌ی برنامه‌ای شبیه به Project Treble برای کرنل بود. با پیاده‌سازی برنامه‌ی مذکور، به‌جای رویکردی مبتنی بر فورک، یک کرنل عمومی دردسترس خواهد بود و درایورهای اختصاصی و کدها را می‌توان به‌صورت ماژول‌های کرنل ارائه کرد. درنتیجه رابط اصلی بین کدها، ساختاری پایدار پیدا می‌کند. همین برنامه‌ها با هدف اجرا شدن در کرنل اصلی لینوکس (به‌جای کرنل مختص متمرکز بر اندروید) مطرح شدند که درنتیجه‌ی آن‌ها می‌تواند اندروید را در همان کرنل لینوکس دسکتاپ هم اجرا کرد.
گوکل اعلام کرد که بالاخره در اندروید 11، برنامه‌ی GKI اجرا خواهد شد. اهالی مانتین ویو می‌گویند برنامه‌های اجرایی GKI، برای ارائه‌ی به‌روزرسانی سریع‌تر و خصوصا بهبود سیستم امنیتی هم مفید خواهد بود. البته گوگل در پست جدید خود باز هم به «نسخه‌ی اندرویدی کرنل لینوکس» اشاره می‌کند که یعنی با کرنل اصلی لینوکس روبه‌رو نیستیم. درنتیجه باز هم یک مرحله فورک رخ می‌دهد تا کرنل، به نسخه‌ی اندرویدی تبدیل شود. درحال‌حاضر کرنل لینوکس برای تبدیل شدن به نسخه‌ی مناسب گوشی هوشمند، سه بار فورک می‌شود. ابتدا گوگل نسخه‌ی LTS را با تغییرات مختص اندروید به Android Common فورک می‌کند. سپس نسخه‌ی موجود به نسخه‌ای مخصوص SoC فورک می‌شود که عموما کوالکام این کار را انجام می‌دهد. در مرحله‌ی نهایی هم تولیدکننده‌های دستگاه اندرویدی، کرنل را به نسخه‌ای مخصوص دستگاه خود تبدیل می‌کنند. با پیاده‌سازی GKI، کرنل Android Common قابل نصب روی دستگاه خواهد بود. درنتیجه باز هم یک مرحله فورک در فرایند باقی می‌ماند، اما به‌هرحال مراحل کوتاه‌تر می‌شوند.
بررسی‌‌های اولیه روی نسخه‌ی ارائه‌نشده از Android Compatibility Definition اندروید 11، نکته‌های جالب‌توجهی از برنامه‌ی گوگل در نسخه‌ی آتی نشان می‌دهد. CDD به همان قوانینی گفته می‌شود که تولیدکننده‌های دستگاه اندرویدی برای دریافت مجوز اپلیکیشن‌های اختصاصی گوگل، باید رعایت کنند. کارشناسان می‌گویند در نسخه‌ی جدید، اجرای GKI هم مانند GSI در مراحل ارائه‌ی مجوز گوگل دیده می‌شود. البته تولیدکننده‌ها الزاما مجبور به ارائه‌ی اندروید با کد عمومی نیستند، اما به‌هرحال این بخش به‌عنوان بنچمارکی برای درایورها و کدهای اختصاصی دیگر موجود در هر گوشی نیاز خواهد بود. درنهایت احتمالا GKI هم مانند GSI برای توسعه‌دهنده‌های ماد اندروید، قابلیت‌های سفارشی‌سازی خواهد داشت