بزرگنمايي:

پیام ویژه - شرق / متن پیش رو در شرق منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست
علیرضا سلیمی، نماینده مردم تهران در مجلس، گفته که در جلسه ناظران هیئت‌رئیسه آیین‌نامه مربوط به تردد افراد به مجلس بازبینی و اصلاحات نهایی انجام شد. به گفته او به نقل از فارس بر‌اساس اصلاح صورت‌گرفته شش نوع تردد برای افرادی که به مجلس رفت‌و‌آمد دارند، در نظر گرفته شده است که نمایندگان در رده اول قرار دارند. عضو هیئت‌رئیسه مجلس اظهار کرد: بر‌اساس این آیین‌نامه وزرا فقط در صورتی برای تردد در رده اول قرار می‌گیرند که برای حضور در مجلس از آنها دعوت به عمل آمده باشد. سلیمی خاطرنشان کرد: وضع این مقررات به معنی وضع قانون جدید برای تردد در مجلس نیست و آیین‌نامه تردد در دوره‌های قبل نیز وجود داشته و در این دوره از مجلس به خاطر شیوع ویروس کرونا این آیین‌نامه اصلاح شده است. او افزود: با اصلاح این آیین‌نامه جلوی رفت‌و‌آمد غیر‌ضرور افراد به مجلس گرفته می‌شود و از حضور کارچاق‌کن‌ها در مجلس ممانعت به عمل می‌آید. این گفته سلیمی در حالی است که در برخی از موارد کارچاق‌کنی از سوی خود شخص نماینده صورت می‌گیرد.
بهروز محبی‌نجم‌آبادی، عضو کمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات مجلس، قبلا حضور «کارچاق‌کن‌»ها در مجلس برای تأثیر در رأی اعتماد نمایندگان را به‌شدت رد کرده و گفته بود: طبیعی است که وقتی کسی می‌خواهد وزیر شود، با دیگران لابی می‌کند، نظرش را اعمال می‌کند و دلایلش را برای پذیرش و اعمال رأی به دیگران بیان می‌کند. این مسئله اشکالی ندارد. او افزود: اتفاقا پیش از برنامه رأی اعتماد، زیرمجموعه‌هایی از وزارتخانه تماس می‌گرفتند و درخواست رأی موافق به مدرس‌خیابانی را داشتند. آنچه در صحن مجلس مطرح شد، این بود که عده‌ای از مافیای خودرو می‌خواهند وزیر پیشنهادی رأی نیاورد. از کسانی که همشهری من بودند یا وزیر پیشنهادی را می‌شناختند، گاه با من تماس می‌گرفتند که ما پرسش‌های‌مان را درباره فرد پیشنهاد‌شده بپرسیم تا آنها پاسخ دهند. به‌علاوه مخالفان هم تماس می‌گرفتند و بیان می‌کردند که به چه دلایلی رأی اعتماد ندهیم. این لابی‌ها چه اشکالی دارد؟ این مجلس، مجلسی نیست که خدای ناکرده با آن معامله‌ای رخ دهد. حسن کامران، نماینده سابق مجلس دهم، زمانی در نطق میان‌دستور جلسه علنی گفته بود: در‌حال‌حاضر شرایطش وجود ندارد؛ ولی بیایید برایتان بگویم چه کسی از کجا آمده است. فردی در راهروی مجلس می‌گوید می‌خواهید این فرد را به‌عنوان رئیس فولاد قرار بدهیم که به من و شما چیزی برسد؟ در راهروهای مجلس کارچاق‌کنی می‌کنند.
اما کارچاق‌کنی ادعایی است که اغلب درباره خود نمایندگان هم به کار می‌رود؛ مثلا خباز، نماینده سابق مجلس، زمانی گفته بود: «یک نمونه‌ که می‌توانم برای شما مثال بزنم، این است که وزیر آموزش‌و‌پرورش را می‌خواستند استیضاح کنند که من با یکی از نمایندگان صحبت می‌کردم و به او گفتم من فرهنگی و معلم هستم و می‌دانم این موضوع‌هایی که شما در استیضاح به آنها اشاره کردید، صحت ندارد و اگر ممکن است شما امضای‌تان را پس بگیرید. او در جواب گفت من به یک شرط حاضرم امضایم را پس بگیرم. گفتم شرط شما چیست؟ گفت شرط من این است که همسرم که مدرک لیسانس دارد و در آموزش‌و‌پرورش تدریس می‌کند، اگر وزیر دستور بدهد که همسرم عضو هیئت‌علمی دانشگاه فرهنگیان شود، من حاضرم امضای خود را پس بگیرم. آپارتمان می‌گیرند تا استیضاح نکنند، از وزرا خواسته‌اند تا امتیاز معدن به فرزند و دامادشان بدهند، باج می‌گیرند تا به ماندن فلان مدیر در سمتش کمک کنند و... ». احمد توکلی، رئیس دیده‌بان سازمان شفافیت و عدالت، هم دو سال پیش در مصاحبه‌ای گفته بود: زمانی که فردی به‌عنوان نماینده وارد مجلس می‌شود، باید توقعات پشتیبان را برآورده کند و برای برآورده‌کردن توقعات به کارهای خلاف کشیده می‌شود؛ بنابراین دلالی و کارچاق‌کنی اتفاق می‌افتد و به نظرم افرادی که نباید وارد مجلس شوند، از این طریق به سمت نماینده دست پیدا می‌کنند؛ اگرچه برخی از افراد مستقل که وارد مجلس می‌شوند، کارایی خوبی دارند و به‌خوبی از پس مسئولیت خود برمی‌آیند، اما معمولا وقتی با کارچاق‌کنی و دلالی افراد به مجلس راه می‌یابند، سطح پایین می‌آید و کار خراب می‌شود. دلیل دیگر اینکه وقتی نمایندگان انتخاب شده و به مرحله تأیید اعتبارنامه می‌رسند، از آن لحظه به بعد مصونیت پیدا می‌کنند و نمی‌توان آنها را از نمایندگی برداشت؛ بنابراین این مصونیت باعث می‌شود افرادی که با وعده خدمت وارد مجلس شدند، سراغ کارهای سخیف بروند یا منافع محلی بر مصالح و منافع ملی ترجیح پیدا می‌کند و امور خرد بر امور کلان حاکم می‌شود. از طرفی برخی برای سوء‌استفاده از عنوان نمایندگی به مجلس می‌آیند و چون به‌دنبال امتیاز هستند، خودشان را از دیگران برتر می‌بینند و پس از نمایندگی ماهیت‌شان عوض می‌شود. اگرچه ماهیت عوض نمی‌شود؛ بلکه رفتارشان تغییر پیدا می‌کند؛ بنابراین در کارهای اساسی شرکت نمی‌کنند و مرتب در حوزه انتخابیه در مجلس ختم و عروسی شرکت می‌کنند.