بزرگنمايي:

پیام ویژه - علی‌رضا ایمانخانی، دانش‌آموخته علوم سیاسی در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز با عنوان «قبول واقعیت» درباره‌ی مذاکره ایران و آمریکا پس از انتخابات2020 نوشت:
سیزده آبان‌ماه دقیقا پایان روز رای‌گیری برای انتخاب رییس‌جمهور آمریکاست، آگر چه شاید به دلیل اخذ آرای پستی این زمان برای اولین بار روز اعلام قطعی نتایج نباشد.
شاید این انتخابات مهیج‌ترین و پر استرس‌ترین انتخابات داخلی کشوری دیگر، برای مردم ایران باشد. حتی اگر مردم آمریکا به دلیل ساختار اجتماعی و سیاسی چنین نگرشی را در این حد نداشته باشند.
حرف‌های ریاست جمهوری ایران و سخن‌هایی مبتنی بر راه و روش و سیره ائمه اطهار در جهت صلح و دادن پالس‌هایی مبنی بر مذاکره‌ی احتمالی، ظاهرا به مذاق خیلی‌ها در جناح مقابل خوش نیامده و زنده ماندن ایشان را منتی بزرگ بر گردنش می‌دانند تا چه رسد به مذاکره مجدد!
اعتقاد راسخ آنها بر این است که تحریم‌ها تاثیرات بسیار کمی بر شرایط اقتصادی امروز داشته و بیشتر مشکلات ناشی از سوء مدیریت، مدیران داخلی است و با تعویض دولت و انتخاب یک دولت «انقلابی» به مانند مجلس فعلی بدون هیچ نیازی به مذاکره مجدد این مشکلات احتمالآ رفع خواهد شد.
با قبول پاره‌ای سوء مدیریت‌ها که اتفاقا بیشتر آنها هم ناشی از شرایط تحریمی است ولی قطعا نمی‌توان واقعیت سنگین بودن تحریم‌ها را باور نداشت، اگر چیزی در کنار تحریم‌ها باعث بحرانی‌تر شدن شرایط امروز شده، آن هم چیزی نیست غیر از خود تحریم‌ها و گل زدن‌های داخلی مانند مخالفت با لوایح چهار گانه FATF و بستن منافذ مبادلاتی و انتقال ارزی است.
امروز حتی دوستان به ظاهر صمیمی ما بزرگترین بهاته برای بلوک کردن حساب‌های ارزی ایران را همین عامل خود تحریمی می‌دانند و آنها هم نه تنها مبادلات تجاری خود را با ما قطع کرده‌اند بلکه پول‌های ناشی از صادرات ایران را نیز در بانک‌های خود بلاک کرده‌اند.
قطعا، هر دولتی که در آینده در کشور بر سر کار بیاید با این فرمان و با این موج تحریمی و با این میزان نارضایتی نمی‌تواند به کار خود ادامه دهد و برای بیشتر مسئولان نظام نیز مشخص شده که تحریم‌های آمریکا هیچ چیزی کمتر از تحریم‌های شورای امنیت ندارد. پس چاره‌ای غیر از یک مذاکره خردمندانه و بازی برد – برد برای دو طرف بافی نمی‌ماند. چون در طرف مقابل آمریکا نیز موفق به ساقط کردن نظام ایران نشده ولی تا کی می‌توان به این شرایط «نه جنگ و نه صلح» ادامه داد؟!
آگر شانس یار مردم ایران باشد و ترامپ در انتخابات آمریکا شکست بخورد و این اتفاق برای معدود باری در تاریخ آمریکا تکرار شود که یک رئیس جمهور حاکم مجددا رای نیاورد، قطعا جو بایدن گزینه مناسب‌تری جهت مذاکره خواهد بود تا ترامپ بی اخلاق و مغرور.
فراموش نکنبم که در صورت انتخاب بایدن به خاطر حمایت چینی‌ها و اروپایی‌ها از او قطعا مخالفت با جو بایدن نزد جهانیان هیچ توجیهی برای آنها باقی نمی‌گذارد و شاید برای مردم داخل ایران هم به همین گونه باشد که شرایط جوری نیست که با الفاظ تکراری مانند «سر و پا یک کرباس بودن» پرونده مذاکره را بست،
قطعا، شرایط داخلی و اقتصادی حاد و بیماری فزاینده کرونا اجازه نخواهد داد که یک ملت را گروگان آرزوهای انجام نشدنی عده‌ای مبنی بر نابودی آمریکا کنیم و روز به روز شاهد پیشرفت کشورهای پیرامون و فقیرتر شدن روزانه مردم خود باشیم که هر روز استرس شنیدن نایاب شدن یک کالا و یا دارو را دارند.
فراموش نکنیم که آمریکا و متحدانش زمانی برای بار دوم به عراق حمله کردند که صف‌های طولانی مردم عراق جهت گرفتن ارزاق آن قدر آنها را خسته کرده بود که دیگر حوصله تشخیص سرباز خودی و دشمن‌ را نداشتند و فقط دنبال منجی می گشتند نه اسلحه!
انتهای پیام