بزرگنمايي:

پیام ویژه - روزنامه شهروند / محسن مدهنی شاید زمانی که کنار وانت میوه فروشی ویدیویی از خودش ضبط می‌کرد، این تصور را نداشت که چند روز بعد هم جیبش پر پول است، هم شغل پیدا می‌کند و هم در لیگ برتر کشتی می‌گیرد.
چند روز قبل بود که ویدیویی در فضای مجازی از یک کشتی‌گیر جوان به نام محسن مدهنی منتشر شد، چیزی نگذشت که زندگی کشتی‌گیر دستفروش یک هفته‌ای زیر و رو شد! . او که سابقه قهرمانی در مسابقات نوجوانان جهان در سال 2017 را در کارنامه دارد، در زادگاه خودش یعنی اندیمشک در کنار یک وانت میوه‌فروشی ایستاده بود و ادعا می‌کرد که حتی برای دستفروشی هم مسئولان شهرداری اجازه کار به او نمی‌دهند،‌ خیلی زودتر از چیزی که فکر می‌کرد به یک چهره مردمی و مشهور تبدیل شد.
از پیگیری فدراسیون و سازمان لیگ کشتی تا دستور وزیر کار برای مشغول به کار شدن این کشتی‌گیر جوان در یکی از ادارات دولتی؛ همگی طی چند روز رخ داد. حالا محسن مدهنی قرار است در یکی از شرکت‌های پتروشیمی در همان شهر خود استخدام شود؛ این وعده‌ای است که وزیر کار داده و احتمالا به زودی عملی خواهد شد.
از سوی دیگر فدراسیون کشتی هم توجه ویژه‌ای به این کشتی‌گیر جوان کرده. او بعد از ملاقات با علیرضا دبیر کمک ویژه‌ای را از سوی فدراسیون و سازمان لیگ کشتی به صورت نقدی دریافت کرده است. همچنین با همکاری فدراسیون، محسن مدهنی برای دور برگشت لیگ برتر کشتی، قراردادی را با تیم هیات کشتی سیرجان امضا کرد تا از این طریق هم درآمد داشته باشد.
او در روزهای اخیر به سوژه رسانه‌های تصویری تبدیل شده و چند مصاحبه هم با صداوسیما داشته تا علاوه بر حمایت‌هایی که به خود دیده، شهرت خوبی هم به دست آورد.
همه این اتفاقات طی یک هفته برای کشتی‌گیر جوانی به نام محسن مدهنی رخ داد که در اندیمشک مشغول دستفروشی بود، اما حالا هم می‌تواند به عنوان کارمند پتروشیمی درآمد ماهیانه داشته باشد و هم بدون دغدغه به کشتی ادامه دهد. او هدف خود را قهرمانی در مسابقات بزرگسالان جهان عنوان کرده؛ اتفاقی که بعد از زیر و رو شدن زندگی‌اش در یک هفته چندان بعید هم به نظر نمی‌رسد.
اما سوال اصلی اینجاست که از این پس هر کشتی‌گیری که دچار کمبود باشد، با انتشار یک فیلم از در صفحه شخصی اینستاگرامش می‌تواند طی یک هفته هم مشکلات مالی‌اش را رفع کند، هم صاحب تیم شود و هم یک شغل ثابت داشته باشد؟ قطعا این اتفاق برای همه کشتی‌گیران و حتی ورزشکاران رشته‌های دیگر شدنی نیست. باید فکری جدی‌تر و کلی‌تر کرد تا فدراسیون‌ها به صورت موردی به ورزشکاران رسیدگی نداشته باشند و بتوانند شغلی برای آنها در نظر بگیرند.