چاپ

پیام ویژه - نوداقتصادی / سایت خبری «نود اقتصادی» مدعی شد شاخص دسترسی به مسکن و شاخص طول دوره انتظار در حالی در سال 95 به ترتیب به 6 و 18 سال تغییر پیدا کرد که در مدت مشابه سال قبل خود عدد 10/3 و 31 سال را ثبت کرده بود.
ازجمله شاخص‌های کمّی که در ارزیابی وضعیت نسبت قدرت مالی خانوارها با میزان قیمت مسکن مورد استناد علمی قرار می‌گیرد، دو شاخص دسترسی و طول دوره انتظار است.
براساس تعاریف، شاخص دسترسی مسکن از نسبت ارزش خرید یک واحد مسکونی 75 متری به کل درآمد متوسط خانوارهای شهری محاسبه می‌شود و بدین مفهوم است که اگر خانوار کل درآمد سالانه خود را پس‌انداز کند، طی چند سال می‌تواند مالک مسکن شود.
همچنین شاخص طول دوره انتظار نیز از نسبت ارزش خرید یک واحد مسکونی 75 متر مربعی به یک‌سوم درآمد متوسط خانوارهای شهری (35 درصد در حال حاضر) محاسبه می‌شود و براساس آن، فرض این است که اگر خانوار یک‌سوم از درآمد سالانه خود را پس‌انداز کند، پس از چند سال می‌تواند صاحب خانه شود.
در این زمینه وزارت راه‌وشهرسازی از سال 1370 داده‌های مربوط به شاخص دسترسی و طول دوره انتظار مسکن را هر ساله منتشر می‌کند که این گزارش‌ها از سال 1395 متوقف شده است.
سند
اما نکته قابل‌تامل اینکه، طبق آنچه که در تصویر شماره یک و دو آمده است، تا سال 1394 شاخص دسترسی به مسکن در مناطق شهری ایران به عدد 10/3 (خانه‌دار شدن با 10 سال پس‌انداز کل درآمد خانوار) و شاخص طول دوره انتظار نیز به 31 سال (خانه‌دار شدن با 31 سال پس‌انداز یک‌سوم درآمد خانوار) رسیده بود، با این حال در ویرایش سال 1395 آمارهای این بخش، وزارت‌ راه‌وشهرسازی شاخص دسترسی به مسکن را به 6 سال و شاخص طول دوره انتظار را نیز به 18 سال تغییر داده است.

پیام ویژه