چاپ

پیام ویژه - خراسان / « نمایی از نظم جدید جهانی در جلسه نیویورک » عنوان یادداشت روز در روزنامه خراسان به قلم امیرحسین یزدان پناه است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
شب گذشته در شورای امنیت سازمان ملل، اتفاقاتی افتاد که از دو جنبه قابل تحلیل است.
1- این جلسه درحالی برگزار شد که حدود سه ماه دیگر طبق قطعنامه 2231 باید تحریم های تسلیحاتی علیه ایران برداشته شود. گرچه صنعت دفاعی ایران در دو دهه اخیر رشد چشمگیری داشته و نیازهای دفاعی جمهوری اسلامی عملا نیازی به برداشته شدن تحریم ها ندارد اما برداشته شدن تحریم های تسلیحاتی علیه ایران، برای آمریکا یک شکست سنگین حقوقی در عرصه بین المللی است. موضوعی که آمریکا را به شدت برانگیخته و باعث شده تقابل و فشارهای دیپلماتیک سنگین علیه ایران رقم بزند. هیجان و برانگیختگی مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا در جلسه شب گذشته نشان دهنده نگرانی زایدالوصف کاخ سفید از نتیجه این کارزار حقوقی و دیپلماتیک است. با این حال مواضع مطرح شده در نشست شب گذشته حتی مواضع کشورهای اروپایی متحد آمریکا با این که حاوی اظهارات گستاخانه و ادعاهای واهی تکراری علیه کشورمان بود، اما همه آن ها در یک نقطه مشترک بود و تقریبا همه کشورهایی که شب گذشته در نشست شورای امنیت سخنرانی کردند، مخالف موضع آمریکا یعنی تمدید تحریم های تسلیحاتی ایران بودند. این اتفاق از این نظر اهمیت دارد که باعث انزوای دیپلماتیک و حقوقی آمریکا در یک نهاد بین المللی می شود. گرچه این موضع نباید باعث شود که رویکردهای خصمانه و حتی ادعاهای گستاخانه اروپایی ها علیه ایران را فراموش کنیم. اروپایی که دو هفته پیش قطعنامه ای حاوی ادعاهای اسرائیلی را در شورای حکام علیه ایران تصویب کرد. با این حال شب گذشته موضع آن ها در مخالفت با آمریکا در موضوع تحریم های تسلیحاتی مشهود بود.
2- سخنان ضد آمریکایی صریح و قاطع نماینده چین نیز دیگر مسئله مهم شب گذشته بود. به خصوص این که چین در چنین عرصه هایی همیشه صرفا به بیان یک مخالفت ساده و نطق متعادل بسنده می کرد. حتی در جریان مذاکرات هسته ای، تقریبا همه می دانستند که نماینده یا وزیر خارجه چین، بعد از همه کشورها خودش را به محل مذاکرات می رساند و این طور نبود که خیلی میاندار مخالفت با آمریکا یا حمایت از ایران باشد و این مسئله در موضع روس ها بیشتر خودنمایی می کرد و همواره چین به نوعی دنباله مواضع روسیه را در این موارد پی می گرفت. با این حال نطق شب گذشته نماینده چین را که حاوی مخالفت های جدی و صریح با آمریکا بود ، باید متفاوت از گذشته دانست. حتی این نطق را از منظر ژئوپولیتیک می توان نشان دهنده اتفاقات جدید در عرصه بین المللی خواند. اتفاقاتی که یک سر آن به جنگ تعرفه ها با آمریکا و تحرکات واشنگتن در دریای جنوبی چین و اتهامات کاخ سفید به پکن درباره کرونا می رسد و احتمالا سر دیگر آن را باید در جهان پساکرونا یا نظم نوین بین المللی جست و جو کرد. گذر زمان تحلیل ها را دقیق تر خواهد کرد اما به نظر می رسد این نطق را باید در یک نبرد استراتژیک سیاسی، اقتصادی و امنیتی تحلیل کرد. جایی که به نظر می رسد «اتحاد شرق» پایه های خود را مستحکم تر می کند. از این منظر حتی شاید نطق نماینده چین را باید مهم ترین اتفاق شب گذشته در شورای امنیت و سرآغاز عیان شدن معادلات جدید در عرصه بین المللی دانست. معادلاتی از جنس قدرت سخت و نرم که این مهم را به ما گوشزد می کند که باید برای تقویت قدرت خود به خصوص در حوزه اقتصادی فکر و برنامه جدی داشته باشیم تا بتوانیم سهمی مهم و موثر از نظم نوین جهانی برای ایران بگیریم.