چاپ

پیام ویژه - آفرینش / « رکورد گرانی و کروناویروس در دوی سرعت؛ نیازمند تدابیر فوری است » عنوان سرمقاله روزنامه آفرینش به قلم آذر فخری است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
مسکن، هم در خرید‌وفروش و هم در عرصه اجاره، به شکل سرسام‌آوری گران شده است. گرانی مسکن را عده‌ای به گرانی تقریبا همه‌چیز در بازار مربوط می‌دانند، از جمله گرانی مصالح، برای مثال دیروز خبر گرانی 20درصدی سیمان را شنیدیم، البته این افزایش مرحله اول است! گرانی مرحله دوم بعدا اعلام خواهد شد! تصمیم مبنی بر گران کردن سیمان حاصل جلسه مدیران صنعت سیمان است. در همین زمینه با افزایش قیمت دیگر مصالح ساختمانی با درصدهای بالا مواجهیم، آن‌هم در حالی که قاعدتا، مسکن‌های ساخت آینده باید تحت تاثیر این گرانی قرار گیرند نه مسکن‌هایی که مدتی از ساخت آن‌ها گذشته، اما گویا گرانی، برخلاف قانون، عطف به ماسبق می‌شود، حتی اگر این سبق در رابطه با یک آپارتمان 20 سال ساخت باشد. گرانی مسکن و رکود در خرید‌وفروش، تأثیر مستقیم بر گرانی اجاره‌بها گذاشته و موجب افزایش 100 و گاهی 200 درصدی اجاره‌بها شد، دستوری هم که رئیس‌جمهور در مورد افزایش 25 درصدی اجاره‌بهای مسکن داده، صرفا مربوط به تمدید قراردادی‌ها می‌شود و نه قراردادهای جدید؛ و این یعنی دولت تصمیم ندارد قراردادهای جدید را کنترل کند و گرانی 100 تا 200 درصدی آن‌ها ادامه دارد. با این‌که عضو کمیسیون صنایع ومعادن مجلس معتقد است صدور مجوز برای افزایش اجاره‌بها تا 25 درصد در تهران، تناسبی با شرایط اقتصادی کشور، حقوق و حداقل دستمزد ندارد، اما معاون وزیر راه گفته اگر مستاجر نسبت به افزایش 25درصدی تمدید قرارداد اعتراض داشته باشد، موجر می‌تواند عذر او را بخواهد.
از سوی دیگر، ابتلا به کروناویروس و تلفات آن در کشور مثل گرانی‌ ارز، طلا، مسکن، و کالاهای مختلف دیگردرحال رکورد زدن است و از نظر تلفات جهانی ما را در رتبه سوم قرار داده است؛ البته که برخی از مسئولان صرفا خود مردم را مسئول ابتلایشان به کووید19 می‌دانند، چون مردم در وسایل نقلیه پرازدحام از ماسک استفاده نمی‌کنند؛ چون مردم حساب می‌کنند که اگر فقط با مترو رفت‌وآمد کنند باید هر روز برای بلیت یک سفره 1500 تومان و برای ماسک هم در بهترین حالت 1500 تومان بپردازند. و البته که مسیرهای رفت‌وآمد به گونه‌ای است که ماجرا با 1500 تومان ختم به خیر نمی‌شود و حداقل هر فردی برای رسیدن به محل کار خود و بازگشتن به منزل باید روزانه حدود 10 هزارتومان هزینه کند. برخی از آنانی که از خیر ماسک‌زدن گذشته‌اند، آنانی هستند که واقعا ازعهده چنین هزینه‌کردی برنمی‌آیند. در مورد شرکت در مراسم عروسی و عزا هم طبعا خود ما مردم مقصریم و صاحب عروسی و عزا از این به بعد برای درمان مهمان‌های مبتلا هزینه کند.
شاید بهتر آن باشد که برخی از مسئولان ذیربط با مردم احساس همدلی بیشتری کنند و حداقل همین یک عدد ماسک روزانه را یا از طریق ایستگاه‌های مترو و بی‌آرتی و یا محل کار، در اختیار آنان قرار دهند و البته در مورد شرکت در مراسم مختلف، تلاش بیشتری برای اطلاع‌رسانی و آگاهی‌سازی انجام دهند. سوی تلخ ماجرا این است که مردم این روزها در مورد ابتلای برخی مسئولان به کووید19 و بهبودی سریع آنان به دیده شک و تردید می‌نگرند، بخش درمان به شکل عدالت‌محورانه در مورد همه بیماران عمل نمی‌کند و تلفات بیماران بستری در بیمارستان‌های خصوصی، کمتر از بیمارستان‌های دولتی است. با توجه به هزینه‌های بسیار بالای درمان، اغلب مردم نمی‌توانند از خدمات درمانی بخش خصوصی استفاده کنند و لاجرم باید به بنیه و سیستم ایمنی خود اعتماد کنند. اما داشتن یک سیستم ایمنی قوی، نیازمند تغذیه مناسب و متعادل و متعارف است، در حالی‌که هم گوشت قرمز و سفید حد از گرانی گذرانده‌اند و هم میوه‌های مختلف. مردم منتظر تدابیر ویژه مسئولان منتخب خود هستند.