چاپ

پیام ویژه - حجت‌الاسلام محمدرضا زائری، فعال فرهنگی اصولگرا در توییتر نوشت:
«‏وقتی در سال ٧٧ پرسشهای بی سانسور دختری نوجوان در نشریه خانه نشر یافت و به تردید آن نسل در باره چرایی صدور حکم قتل سلمان رشدی رسید، یکباره فضا متشنج گردید و من به زندان افتادم و خانه تعطیل شد و … وقتی هم که بعضی در قم مطالبه اعدام مرا -به عنوان مدیر نشریه-می کردند قرار شد به قم ‏برویم و حرف بزنیم؛ گفتیم ما که از کسی خورده و برده ای نداریم، می رویم صریح و شفاف صحبت میکنیم، اما تهدید به قتل کردند و این اعلامیه را منتشر ساختند!

خطبای نماز جمعه هر چه خواستند گفتند و در شهرهای مختلف راه پیمایی برپا شد و …در زندان هم فقط روزنامه کیهان بود و گزارش آن تهدیدها ‏و فریادها، بعد هم که بیرون آمدم تازه فهمیدم چه بر سر زن و بچه و خانواده ام آورده اند. در آن فضا حتى اجازه نمی دادند کسی در باره حکم قتل سلمان رشدی حرف بزند، اکنون ولی رهبر انقلاب حکم قتل کسی را صادر نمیکند و برای جوانان غربی نامه می نویسد و دعوت به تفکر و گفتگو دارد،که شاید معنای ‏آن به طور ضمنی اعتراف و پذیرش این باشد که آن رویکرد نتیجه ای که فکر میکردیم نداشته است!
کاش همان موقع میشد باب گفتگو را گشود و به سؤالها جواب داد!
زمان که بگذرد خیلی نگاه ها عوض میشود، فقط در این میان فرصت هایی می سوزد، آدم هایی از بین می روند، باورهایی دود میشود و به هوا میرود!
‏کاش تا دیر نشده برخی واقعیت ها را درک کنیم.
متن اعلامیه را یکبار دیگر بخوانید!
الآن برخی از همان ها که در سال ٧٧ من را مستحق اعدام می دانستند، دوستانه با من سخن می گویند و حلالیت می طلبند و اعتراف می کنند که اشتباه کرده اند. نه آن امامان جمعه هستند و نه قاضی مرتضوی که آن ‏طور جولان می داد! فقط بیست و دو سال زمان را سوزانده و از دست داده ایم!»
انتهای پیام