بزرگنمايي:

پیام ویژه - مذاکرات دو روزه دولت افغانستان با طالبان در دوحه قطر پایان یافت.

به گزارش جماران ، خبرگزاری فرانسه گزارش داد مذاکرات دو روزه دولت افغانستان با هیئت طالبان در قطر با صدور بیانیه مشترک پایان یافت.
در بیانیه پایانی این نشست دو روزه دولت افغانستان و هیئت طالبان دو طرف برای تسریع در مذاکرات تا رسیدن به یک راه حل عادلانه و اسلامی برای رفع مشکل افغانستان توافق کرده اند.
در این بیانیه آمده است: هر دو طرف متعهد هستند که تا رسیدن به چنین توافقی در سطح عالی در مذاکرات دخیل باشند و به منظور رسیدن به این هدف در آینده به چنین نشست‌ ها ادامه می‌ دهند.
در بند دیگری از این بیانیه همچنین آمده است: تمام طرف‌ ها اطمینان می دهند که در سراسر افغانستان از زیربنا‌های غیرنظامی محافظت صورت می‌ گیرد، از تلفات غیرنظامی جلوگیری می‌ نمایند و در مورد کمک‌ های بشر دوستانه همکاری می‌نمایند و با توجه به گسترش چشمگیر ویروس همه گیر کووید 19 در سراسر افغانستان، تمام اقدامات مناسب را برای امنیت عوامل واکسیناسیون انجام خواهند داد و همچنین از حمل و نقل اکسیژن و سایر مواد ضروری به شکل شفاف برای مداوای افراد مبتلا به کووید 19 بدون هیچ مانعی اطمینان حاصل خواهند نمود.
در پایان این بیانیه نیز آمده است: هر دو هیئت از دولت قطر به دلیل کمک‌ های سخاوتمندانه اش در راستای جستجو برای یک صلح پایدار در افغانستان سپاسگزاری می‌ کند و همچنین از کشور‌های همسایه، کشور‌های منطقه و جامعه جهانی درباره همکاری هایشان در روند صلح ابراز امتنان می‌ نمایند.
در حالی که جنگ و درگیری در نقاط مختلف افغانستان ادامه دارد، نمایندگان دولت و طالبان دو روز در شهر دوحه به گفت و گو نشستند. هدف این مذاکرات، برقراری صلح و یافتن راه‌ حلی سیاسی برای تقسیم قدرت بود. اما به درستی معلوم نشد که خواسته‌ های طالبان در چه حد و اندازه‌ ای است.
فرستادگان کابل به رهبری «عبدالله عبدالله» رئیس شورالی عالی مصالحه ملی شامگاه جمعه وارد پایتخت قطر شدند.
«زلمی خلیل‌ زاد» نمایندۀ آمریکا نیز در دوحه حاضر بود اما در مذاکرات شرکت نکرد. 
نخستین مذاکرات بین دو طرف که به گفت و گوهای «بین‌ الافغانی» شهرت یافت از حدود 10 ماه قبل در دوحه شروع شد اما پس از مدتی عملاً راکد ماند. سپس، با کلید خوردن خروج نیروهای آمریکا و ناتو از افغانستان، طالبان حملات خود را در استان‌ های مختلف شروع کرد و به سرعت برتری نظامی خود را نشان داد. با اینکه خاستگاه اصلی طالبان جنوب افغانستان است، ولی آنها به آسانی مناطق وسیعی را در شمال و غرب کشور در اختیار گرفتند. البته این پیشروی‌ها در مناطق روستایی بوده و شهرهای بزرگ هنوز سقوط نکرده است. با این حال طالبان ادعا کرده‌ اند که هروقت بخواهند، می‌ توانند پایتخت و تمامی مملکت را به تصرف درآورند.
در چنین شرایطی، نمایندگان طالبان و دولت افغانستان رو در روی یکدیگر نشستند تا راه‌ حلی «سیاسی» بیابند.
«ملا عبدالغنی برادر» رئیس دفتر سیاسی طالبان در دوحه و سرپرست گروه مذاکره‌ کننده اطمینان داد که «طالبان هرگز اجازه هیچ گونه تلاشی برای آسیب زدن به تمامیت ارضی افغانستان را نخواهند داد.»
عبدالله عبدالله رئیس شورالی عالی مصالحه ملی نیز گفت که دستیابی به صلح نیازمند «همراهی و نرمش» هر دو طرف است.
افغانستان در میان قدرت‌ های خارجی
دولت افغانستان معتقد است که بدون حمایت پاکستان، طالبان به هیچ کاری قادر نیستند. تنش میان کابل و اسلام‌ آباد زمانی بالا گرفت که مقامات افغان صریحا پاکستان را به پشتیبانی هوایی از طالبان متهم کردند. اما پاکستانی‌ ها می‌ گویند که برای تشویق طالبان به صلح شدیدا تلاش می‌ کنند.
به نظر می‌ رسد که قدرت‌ های بزرگ نیز ترجیح می‌ دهند که توافقی میان طالبان و دولت صورت گیرد و قدرت سیاسی به نحوی میان آنها تقسیم شود.
منابع روسی می‌ نویسند که یک ماه قبل در ژنو، «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه در دیدار خود با جو بایدن پیشنهاد کرده بود که روسیه و آمریکا اقدامات خود را در مورد افغانستان هماهنگ کنند، اما واشنگتن پاسخی به این دعوت نداده است.
چنان که وزیر خارجه چین گفته است «باید طالبان را وارد بازی سیاسی عادی کرد...»
در حال حاضر بسیاری از دولت‌ ها و همچنین کارشناسان به همین چشم‌ انداز سیاسی دل خوش کرده‌ اند. آنان معتقدند که طالبان نسبت به گذشته تغییر کرده و متوجه شده‌ اند که بدون اعتبار بین‌ المللی قادر به حکومت نخواهند بود. اما بسیاری دیگر نیز هشدار می‌ دهند که طالبان قابل اعتماد نیست و جز جنگ و آدمکشی قابلیت دیگری ندارد.
این افراد، ادامه درگیری‌ ها را شاهدی بر مدعای خود می‌ دانند، هرچند که گفته می‌ شود طالبان عملیات نظامی خود را با هدف امتیاز گرفتن در مذاکرات دوحه ادامه می‌ دهند.
با این حال، برخی کشورها مثل فرانسه از سر احتیاط شهروندان خود را از افغانستان خارج کرده‌ اند. روند خروج نیروهای ناتو و آمریکا نیز باید تا حدود یک ماه و نیم دیگر به پایان برسد.
بدین ترتیب از اوایل پاییز آینده، سرنوشت مردم افغانستان در دست طالبان و یک دولت مرکزی ضعیف خواهد بود.