بزرگنمايي:

پیام ویژه - الشَمَّری با مقایسه برخی داده‌های کلان اقتصادی و نقد سیاست زیان‌بار دولت در حوزه تجارت، از نقش سوداگرانه ابوظبی در بی‌ثبات‌سازی عراق پرده برداشت.

به گزارش جماران به نقل از مرکز ارتباطات و امور رسانه‌ای نُجَباء در ایران، سخنگوی رسمی مقاومت اسلامی نُجَباء با استناد به گزارش OEC (سازمانی اقتصادی که داده‌های تجارت بین‌المللی را پایش و اطلاع‌رسانی می‌کند)، سیاست دولت عراق در ترجیح مبادلات و قراردادها با امارات متحده را مورد انتقاد قرار داد.
مهندس «نصر الشَمَّری» در توضیح، به آمار رسمی سال 2019 اشاره کرد و خاطرنشان ساخت: میزان صادرات عراق به امارات، که اغلب محصولات نفتی است، 1.27 میلیارد و واردات عراق از این کشور، که بخش قابل‌توجهی از آن شامل تجهیزات ماهواره‌ای است، 13.7 میلیارد دلار می‌باشد؛ یعنی تراز بازرگانی معادل 12‌.43 میلیارد دلار به‌نفع امارات رقم خورده است.
وی ادامه داد: این در حالی است که واردات عراق از قطر حدود 30 میلیون دلار، از عربستان تقریبا 700 میلیون دلار و از آمریکا 1.2 میلیارد دلار است. ضمن اینکه ما معادل 6.3 میلیارد دلار نفت به آمریکا می‌فروشیم؛ یعنی 5.1 میلیارد دلار به‌نفع عراق. همینطور صادرات 22 میلیارد دلاری به چین داریم و از این کشور 9 میلیارد دلار واردات می‌کنیم که باز هم 13 میلیارد دلار به‌سود عراق می‌باشد. همچنین واردات عراق از ترکیه تقریبا 10 میلیارد دلار بوده و از ایران نیز 8 میلیارد دلار، که حدود یک میلیارد دلار آن بابت خرید گاز برای نیروگاه‌های برق است.
معاون دبیرکل نُجَباء سپس با تأکید بر اینکه تمام این اعداد و ارقام ـ خصوصا در مورد کشورهای صنعتی بزرگی همچون آمریکا، چین، ایران و ترکیه ـ قابل درک و توجیه‌پذیر است، اضافه کرد: اما کشور کوچکی (امارات) که فقط عبارت است از یک بندر با دفاتر تجاری، بدون اینکه خود تولیدکننده باشد، از صادرات به عراق 13 میلیارد دلار سود به جیب می‌زند؛ تکرار می‌کنم 13 میلیارد دلار!
الشَمَّری در ادامه این این پرسش را مطرح کرد که چرا بغداد مستقیم سراغ کشورهای تولیدکننده نظیر چین نمی‌رود؟ به‌ویژه که تراز تجاری طرفین به‌نفع عراق است. و چرا وقتی کشور برای تأمین برق خود حدود یک میلیارد دلار هزینه می‌کند و هنوز با مشکلات عدیده‌ای در این زمینه روبروست، همزمان سه میلیارد دلار به واردات تجهیزات ماهواره‌ای بی‌کیفیت و پرمصرف از امارات اختصاص می‌دهد!؟
وی در پایان ضمن یادآوری عرف بین‌المللی مبنی بر اینکه "اگر با کشوری تبادلات تجاری چند میلیون دلاری (و نه حتی میلیارد دلاری) دارید، طرف مقابل باید به حاکمیت شما احترام گذاشته، به شهروندانتان خدماتی ویژه اعطا نموده و برای حفظ منافع اقتصادی‌اش از دخالت در امور داخلی شما خودداری کند"، به کارشکنی اماراتی‌ها در عراق تصریح کرد و گفت: آیا این موارد، پشت‌پرده هجوم به دولت سابق و تعطیلی پروژه بندر "فاو" را آشکار نمی‌سازد؟! امارات بازنده اصلی افتتاح پروژه مذکور است، چراکه با راه‌اندازی آن، سالانه میلیاردها دلار متضرر می‌شود؛ بنابراین برای به آتش کشیدن عراق و تعطیل کردن پروژه بندر فاو، مشکلی با هزینه کردن یک میلیارد دلار ندارد.