بزرگنمايي:

پیام ویژه - آفتاب یزد /متن پیش رو در اعتماد منتشر شده و انتشار آن در آخرین خبر به معنای تایید تمام یا بخشی از آن نیست
در این مدت اتفاقات عجیب زیادی در کشور رخ داده است از پدیده کانکس خوابی و دو خانواده در یک خانه زندگی کردن که بگذریم شاهد فروش نوزادان توسط مادرانشان هستیم.
مادرانی که برای زندگی بهتر فرزندان خود را قربانی می‌کنند و در ازای مبلغی فرزند تازه متولد شده خود را به شخص دیگری می‌دهند.در این میان برخی از بیمارستان‌ها نیز به این امر کمک می‌کنند و برای مادران مشتری پیدا می‌کنند. این اتفاق درصورتی در جامعه ما رخ می‌دهد که مشکلات اقتصادی کمر خانواده‌ها را می‌شکند.عدم توان مالی از سوی خانواده‌ها باعث شده تا دست به چنین کاری بزنند.
> نقش فقر فرهنگی و اقتصادی در بچه فروشی
مصطفی اقلیما رئیس انجمن علمی مددکاری ایران به خبرنگار ما در چرایی خرید و فروش نوزاد می‌گوید: ما همیشه دنبال معلول گشته‌ایم و هیچ وقت دنبال یافتن علت‌ها نبودیم و در این موضوع هم هیچکس علاقمند به فروختن فرزند خود نیست.وی با بیان اینکه در همه جای دنیا توسط دولت‌ها از خانواده‌های فقیر حمایت می‌شود تا چنین اقدامی نشود، می‌افزاید: متاسفانه زیرساخت‌های فرهنگی کشور ما همپای زیرساخت‌های اقتصادی از وضعیت مناسبی برخوردار نیست اگر کودکی از شیرخوارگاه وارد یک خانواده شود نگاه فامیل به این کودک شکل دیگری است و این شیوه رفتار حتی تا بزرگسالی او ادامه دارد. پدر علم مددکاری ایران تصریح می‌کند: باید نگاه بهتری به فرزندخواندگی داشته باشیم در واقع کسی که تنها فرزند را به دنیا آورده مادر نیست بلکه مادر واقعی کسی است که فرزند را بزرگ و تربیت می‌کند. وی با تاکید بر اینکه در ایران خانواده‌ها تنها علاقمند به گرفتن نوزاد هستند، می‌گوید: در حالی که در دیگر نقاط دنیا حتی نوجوانان 15 یا 16 ساله را هم به فرزندی قبول می‌کنند و هیچکس از آن فامیل اسم بچه پرورشگاهی یا سرراهی به او نمی‌دهد. اقلیما خاطرنشان می‌کند: در دیگر نقاط دنیا حتی خانواده‌هایی که فرزند دارند کودکان پرورشگاه‌ها را به فرزندخواندگی می‌گیرند و همه اینها مشکلات فرهنگی ماست که کودک پرورشگاهی بی‌گناه محکوم مادام‌العمر است حتی در ازدواج‌شان هم مشکلات عدیده‌ای دارند.
> دلایل فرزند فروشی باید مشخص شود
وی با بیان اینکه نگاه فرهنگی جامعه را نمی‌توانیم با تصویب قانون تغییر دهیم، می‌گوید: باید ببینیم دلایل فروش نوزاد چیست، هیچ پدر و مادری حاضر نیست فرزند خود را بفروشد چرا که اگر فرزندان متعددی هم داشته باشد آن فرزند فروخته شده را از یاد نمی‌برد وقتی علت‌ها را جستجو نمی‌کنیم تنها مادر را محکوم می‌کنیم در حالی که باید سیستم یک جامعه را متهم کنیم که باعث چنین اقدامی شده است. این نظریه‌پرداز حوزه‌های اجتماعی تصریح می‌کند: اگر دلیل این امر فقر است باید به وضع این افراد رسیدگی کرد اگر این فرزند محصول رابطه غلطی است هم به هر حال به دنیا آمده و باید امکان شناسنامه گرفتن به نام پدر او باشد و این مشکلات را که خود کودک در آن دخیل نبوده با رفتارهای غلط آینده بر سر او نکوبیم به دلیل همین نگاه‌های فرهنگی و سیستم غلط جامعه اگر والدی این فرزند را چه نگه دارد چه بفروشد در هر دو صورت تحمل شرایط هر دو مورد از بین برنده است. وی با اشاره به اینکه برخوردهای غلط سیستم دولتی مهمترین عامل این فرزند فروشی است، می‌افزاید: در چنین اقدامی تنها پدر و مادر را متهم می‌کنند آیا فروش کلیه و کبد و قرنیه چشم را در جامعه نمی‌بینیم؟ چرا باید جامعه‌ای به این نقطه از تنزل برسد؟ چرا نباید علت این موضوعات را جستجو کنیم و فقط افراد را متهم می‌کنیم، باید شرایط این افراد را درک کرد و درصدد تغییر آن برآمد.
> دولت‌ها مقصر ایجاد فرزند فروشی در بین خانواده ها
اقلیما با اشاره به اینکه سیستم اجرایی دولت‌ها وضعیت خانواده‌ها را رقم می‌زند، خاطرنشان می‌کند: با یک یارانه 100 یا 200هزار تومانی کمیته امداد یا بهزیستی آن هم در چنین شرایط وحشتناک تورمی زندگی کسی نمی‌چرخد، دولت‌های ما همواره درصدد مخفی کردن آسیب‌ها و معضلات اجتماعی بوده‌اند علاقمند به دیدن کودکان کار یا افراد معتاد و کارتن خواب نیستیم در حالی که سیاست همین دولت‌ها چنین نمودهایی در جامعه داشته است. وی با بیان اینکه شرایط اقتصادی در فروش نوزاد بسیار موثر است، می‌گوید: امروز حتی خانواده‌هایی که درآمد دارند در نیازهای اولیه فرزندان خود مانده‌اند هزینه تنها پوشک یک نوزاد را حساب کنید مبلغ سرسام‌آوری است، بسیاری از والدینی که فرزندان خود را به دیگران می‌دهند علاقمند به خوشبختی او و زندگی نکردن در فقر کودکشان هستند. رئیس انجمن علمی مددکاری ایران در پایان اظهار داشت: بسیاری از خانواده‌ها به واقع توان نگهداری کودک را ندارند چرا که مشکلات اقتصادی زیادی دارند و اینکه فرزند خود را به دیگری می‌دهند به واقع از خود گذشتگی زیادی می‌خواهد و این مادران با تمام دردی که می‌کشند اما خوشحال هستند که فرزندان‌شان وضع بهتری در زندگی داشته باشند.