پیام ویژه - ایرنا / رئیس مرکز بین المللی حامی حقوق بشر فلسطینی«حشد» با اشاره به تداوم سیاست های بی رحمانه رژیم صهیونیستی علیه غزه گفت: بیانیههای ابراز نگرانی سازمان ملل فقط به درد بایگانی می خورد، زیرا قادر به نجات کودکان این منطقه نیست.
به گزارش خبرگزاری شهاب، «صلاح عبدالعاطی» اظهار داشت: کارشکنی اشغالگران در زمینه ورود کمک های بشردوستانه به غزه، اقدام امنیتی نیست، بلکه سیاست عامدانه رژیم اسرائیل در به کارگیری کمک ها به عنوان سلاح جنگی برای تبدیل غزه به منطقه فاجعه زده غیرقابل سکونت است.
وی افزود: اکتفا کردن به ورود کمتر از یک سوم نیازهای روزانه و ممانعت از ورود سوخت، تجهیزات و چادرها و نیز مختل کردن فعالیت آژانس امدادرسانی و کاریابی برای آوارگان فلسطینی(آنروا) همگی به شکل آشکار در راستای تداوم فروپاشی بهداشتی و زیست محیطی و سوق دادن ساکنان به سمت خروج از غزه تحت فشار گرسنگی و نبود هیچ چشم اندازی است.
بازار ![]()
رئیس مرکز بین المللی حامی حقوق بشر فلسطینی«حشد» ادامه داد: علت تحرکات سیاسی و عملی اشغالگران، نبود سازوکار بین المللی الزام آور است و این روند به اشغالگران اجازه تداوم جنایات تحت پوشش سیاسی پوچ را می دهد. هدف قرار دادن «آنروا» با هدف تضعیف حق بازگشت و مساله آوارگان است.
وی به شدت از سکوت شورای امنیت و معیارهای دوگانه بین المللی انتقاد و اعلام کرد: وتوی آمریکا و فلج سیاسی، قطعنامههای بینالمللی را به متونی بدون ابزار اجرایی تبدیل کرده به طوری که بیانیههای ابراز نگرانی سازمان ملل فقط به درد بایگانی می خورد، بیانیه هایی که قادر به نجات کودکان نیست و همچنین نمیتواند کامیونهای حامل کمک را وارد غزه کند.
رئیس مرکز بین المللی حامی حقوق بشر فلسطینی«حشد» اضافه کرد: آنچه در غزه رخ می دهد، نمایانگر نقض آشکار توافق ژنو و در سطح جنایات جنگی و ضدبشری است. مادامی که موضع بین المللی با فشار و اقدامات ملموس همراه نشود، سیاست گرسنه نگه داشتن از سوی اشغالگران ادامه خواهد یافت و قانون بین المللی در حمایت از غزه در «مرخصی نامحدود» ( اشاره به ناکارآمد بودن) خواهد بود.
زمستان برای کودکان غزه به یک فاجعه انسانی تمامعیار تبدیل شده است. کمبود شدید لباس گرم، پتو و وسایل گرمایشی در کنار بارندگیهای سنگین و سرمای هوا، جان هزاران کودک را تهدید میکند.
آنچه امروز در نوار غزه جریان دارد، صرفاً یک درگیری نظامی یا یک بحران انسانی موقت نیست، بلکه نمونهای آشکار از فروپاشی کامل شرایط زیستی برای یک نسل کامل است؛ نسلی که قرار بود آینده فلسطین را بسازد اما اکنون در محاصره مرگ، گرسنگی و آوارگی گرفتار شده است.