پیام ویژه - تسنیم /رئیس جمهور فرانسه که از بعد برگزاری انتخابات زودهنگام سال گذشته با کاهش روزافزون قدرت و نفوذ سیاسی مواجه شده تلاش می‌کند حتی با گزینه انحلال مجدد پارلمان خود را از این بن بست خارج کند.
اس ار اف در مطلبی به کاهش روزافزون قدرت و نفوذ امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه در این کشور بخصوص بعد از برگزاری انتخابات مجدد پرداخته و نوشت: امانوئل ماکرون این روزها عواقب انتخابات زودهنگام را احساس می‌کند.
برای امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه، انحلال مجلس ملی در سال گذشته یک مانور خطرناک بود. او می‌خواست با اعلام انتخابات زودهنگام، شفافیت سیاسی ایجاد کند و احتمالاً باد مخالفین خود را نیز کم کند. اما او در این بازی قمار کرد.
این تصمیم برای بسیاری غافلگیرکننده بود. اندکی پس از آنکه اولین پیش‌بینی‌های معنادار برای انتخابات اروپا در دسترس قرار گرفت، ماکرون انحلال مجلس ملی را اعلام کرد. اردوگاه او شکست قابل توجهی را در انتخابات اروپا متحمل شده بود.
در انتخابات زودهنگام سال گذشته هم حزب راست‌گرای اجتماع ملی و هم اتحاد چپ‌گرای "Nouveau Front Populaire" پیروز شدند. از سوی دیگر، اردوگاه میانه‌رو ماکرون در این انتخابات کرسی‌هایی را از دست داد.
اولین دولت اقلیت تحت رهبری میشل بارنیه، نخست وزیر سابق فرانسه تنها حدود سه ماه دوام آورد و رأی عدم اعتمادی که مورد حمایت هر دو جناح راست و چپ بود، وی را مجبور به استعفا کرد. از آن زمان، فرانسوا بایرو، نخست وزیری دولت را بر عهده داشته است که تاکنون از چندین رأی اعتماد پارلمان جان سالم به در برده است.
پروژه برگزاری انتخابات مجدد اکثریت قاطعی را که ماکرون به آن امیدوار بود، به دست نیاورد و مجلس ملی به سه بلوک قوی تقسیم شده است و از آن زمان فرانسه توسط یک دولت اقلیت رهبری می‌شود. از نظر سیاسی، به نظر می‌رسد که اوضاع از آن زمان تاکنون کاملا به بن‌بست رسیده است.
ماکرون در سخنرانی سال نوی خود اذعان کرد که طرح وی برای انحلال پارلمان بیشتر بی‌ثباتی به همراه داشته تا آرامش. اما این انحلال نه تنها برای وضعیت سیاسی کشور، بلکه برای خود رئیس جمهور نیز پیامدهایی داشته است.
وینسنت مارتینی، استاد علوم سیاسی در دانشگاه نیس در این باره می گوید که ماکرون نفوذ خود را، به ویژه در زمینه سیاست داخلی، از دست داده است. مارتینی توضیح داد: پارلمان و دولت به طور فزاینده‌ای مستقل از کاخ الیزه تصمیم می‌گیرند. این موضوع در مورد متحدان ماکرون که برخی از آنها در دولت هستند نیز صدق می‌کند.
به عنوان مثال فرانسوا بایرو، نخست وزیر فرانسه اگرچه از معتمدان رئیس جمهور است، اما از نظر سیاسی مستقل عمل می کند. طبق قانون اساسی، بایرو مسئول سیاست داخلی است و به دلیل فقدان اکثریت حاکم، باید با پارلمان همکاری کند.
این دانشمند علوم سیاسی همچنین گفت: ماکرون می‌خواهد این نفوذ از دست رفته در سیاست داخلی را دوباره به دست آورد. به همین دلیل است که رئیس جمهور تلاش می‌کند بحث‌های سیاسی داخلی را در پشت صحنه هدایت کند.
وینسنت مارتینی همچنین گفت: اما این کار دشوار است زیرا مردم پس از انحلال پارلمان هنوز از ماکرون بسیار عصبانی هستند. بنابراین، او نمی‌تواند علناً خود را به عنوان شکل‌دهنده سیاست داخلی معرفی کند.
بازار ![]()
در واقع، از زمان انحلال مجلس ملی، ماکرون حتی نامحبوب‌تر از قبل شده است. البته روسای جمهور در فرانسه به ندرت برای مدت طولانی محبوب می‌مانند.
در این شرایط یک راهکار برای ماکرون باقی مانده است. او هنوز می‌تواند در سیاست خارجی و امنیتی تعیین‌کننده باشد. این حوزه‌ها به‌طور سنتی مختص رئیس‌جمهور است و ماکرون اخیراً با اعتمادبه‌نفس و به‌عنوان رئیس جمهور فرانسه و صدای اروپا عمل کرده است.
مارتینی می‌گوید در غیر این صورت، بعید است که ماکرون بتواند تا پایان دوره ریاست جمهوری‌اش در دو سال آینده به دستاورد های زیادی دست یابد. این دانشمند علوم سیاسی از همزیستی سه‌گانه‌ای صحبت می‌کند که رئیس جمهور اکنون خود را در آن می‌بیند که شامل همزیستی با نخست‌وزیر، پارلمان و مردم فرانسه که همچنان از انحلال مجلس ملی توسط او خشمگین هستند می باشد.
به گفته مارتینی، تا زمانی که این کینه‌ها و نفرت ها علیه رئیس جمهور ادامه داشته باشد، دامنه اقدامات او احتمالاً محدود خواهد ماند.
با این حال، ماکرون هنوز یک گزینه دارد. سیستم سیاسی به او اجازه می‌دهد که از امروز (سه شنبه) دوباره مجلس ملی را منحل کند. اینکه آیا او برای بار دوم این اقدام را انجام خواهد داد یا خیر، هنوز مشخص نیست. با این حال، ماکرون این احتمال را رد نکرده است.