پیام ویژه - از این به بعد باید سخت مواظب باشیم که مبادا علیه برخی پادشاهان دوران پیش از اسلام، نکتهای انتقادی مطرح کنیم، مشخصاً آنها که فاتح جنگی بودهاند و امیری از دشمن را در مقابل خود به خفت و خواری واداشتهاند! البته اگر پادشاهی در جنگی به مغلوبان خود رحم کرده و مقام انسانی آنان را پاس داشته است، حمله به او همچنان مجاز است!
واکنشتند زیدآبادی به جنجال مجسمه شاپور اول: تاریخ را ملعبه نکنید!
احمد زیدآبادی، روزنامهنگار، در کانال تلگرامی خود نوشت: واکنشی که برخی از مدعیان «ارزشها» نسبت به نقد ساخت مجسمۀ زانوزدن والریانوس در برابر شاپور اول نشان دادند، نشان از ترسیم خط و خطوط قرمز تازهای در حوزۀ آزادی بیان است!
از این به بعد باید سخت مواظب باشیم که مبادا علیه برخی پادشاهان دوران پیش از اسلام، نکتهای انتقادی مطرح کنیم، مشخصاً آنها که فاتح جنگی بودهاند و امیری از دشمن را در مقابل خود به خفت و خواری واداشتهاند! البته اگر پادشاهی در جنگی به مغلوبان خود رحم کرده و مقام انسانی آنان را پاس داشته است، حمله به او همچنان مجاز است!
طرف نوشته است؛ «چرا از تسلیم غرب در برابر ایران» اظهار ناراحتی میکنی؟ منظورش از غرب هم امپراتوری روم شرقی است که از غربی بودن فقط مسیحی بودنش را به ارث برده بود!
حالا بگذریم از اینکه گویا آنکه در مقابل شاپور اول زانو زده والریانوس نیست و مارکوس یولیوس فیلیپوس معروف به فیلیپ عرب است! او را بدین دلیل فیلیپ عرب مینامیدهاند چون از تبار عرب بوده است!
قرار است افتخارات اصیل تاریخ ایران باستان زنده شود، یا باز عدهای همه چیز را بازیچۀ حرکتهای تبلیغی و نمایشی قرار دهند؟
طیف افراطی، «اسلام رحمانی» را همردیف کفر شمردند، حالا همین مانده است که افتخارات ملی را نیز به خفت و خواری کشاندن بیگانگان فروکاهند!
واکنش کنایهآمیز زیدآبادی به نصب مجسمه شاپور اول/ «ملیگرایی» این جماعت گُل کرده است
احمد زیدآبادی در مطلب دیگری در کانال تلگرامی خود نوشت: قرار است مجسمۀ زانو زدن والریانوس امپراتور روم شرقی -بیزانس- در مقابل شاپور اول، پادشاه ساسانی در ورودی تهران، توسط شهرداری نصب شود.
متأسفانه ما با جماعتی در کشورمان روبرو هستیم که از هر میراث تاریخی فقط همان جنبههای آزاردهندهاش را میپسندد و ترویج میکند!
حالا هم که «ملیگرایی» این جماعت گُل کرده است، به جای آنکه مثلاً مجسمهای از همان منشور کورش کبیر را در مکانهای عمومی به نمایش بگذارند، به سراغ زانو زدن امپراتور والریانوس در مقابل شاپور اول رفتهاند که به جای آنکه مایۀ مباهات باشد، از نقطه نظر اخلاق ملی و دینی ایرانیان، نشانۀ غرور و تکبر ناپسند و نوعی بیظرفیتی ناشی از غلبه بر رقیب است!
پایتختی که از هوای پاک و آب مورد نیاز شهروندان محروم است، انتخاب چنین مجسمهای از میان دهها میراث ارزشمند ملی و تاریخی برای نصب در ورودی شهر، چیزی جز کژفهمی بنیادین از امر حکمرانی به بیننده القاء میکند؟