پیام ویژه - ایرنا / کاظم غریب‌آبادی معاون حقوقی و بین الملل وزارت خارجه در پنل «به خطر افتادن رژیم عدم‌اشاعهٔ هسته‌ای: روندها و گفتمان‌های غالب» در حاشیه کنفرانس بین‌المللی «حقوق بین‌الملل تحت تهاجم، تجاوز و دفاع» گفت: آنها باید هرگونه حمله به تأسیسات اوکراین هم محکوم می‌شد که شد، اما در قبال حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران چه اتفاقی افتاد؟ کاملاً در سکوت فرو رفتند، متأسفانه.
*حمله علیه ایران و تأسیسات هسته‌ای آن را محکوم نکردند و حتی اجازه ندادند پیش‌نویس قطعنامه‌ای که ایران مطرح کرد و توسط چندین عضو آژانس حمایت شد، به سرانجام برسد و تصویب شود.
*این سازوکاری است که متأسفانه پیش روی ما قرار دارد؛ قوانینی و قواعدی که اجازه نمی‌دهند قوانین اجرا شوند و اجرای قوانینی را که خودشان تصویب کرده‌اند مسدود می‌کنند.
*آنها اجازه ندادند که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و شورای امنیت این حملات را محکوم بکنند؛ حملاتی که علیه تمامیت ارضی ایران و تأسیسات هسته‌ای ایران انجام شده بود.
*این همان «سیاست» است؛ «سیاست» در اینجا مهرهٔ اصلی است، نه قوانین. بنابراین اگر مناسبات خوبی با آنها داشته باشید، بله، می‌توانید بروید این کار و آن کار را بکنید و پشتیبانی و حمایت آنها را داشته باشید. اما اگر قرار باشد سیاست مستقلی داشته باشید حتی اگر همکاری مستقیمی هم با آنها داشته باشید شما «آدم بد» ماجرا محسوب می‌شوید و همین دلیل می‌شود برای اینکه به شما حمله بکنند.
*نه تنها می‌توانند به شما حمله کنند، بلکه می‌توانند قطعنامه‌ای هم علیه شما تصویب بکنند تا شما را تحت فشار قرار بدهند که همکاری بکنید. چه همکاری؟ واقعاً نمی‌دانیم.
بازار ![]()